- 8 -

77 12 2
                                    

1 Ay Sonra

Hayat devam ediyordu. Artık yalnız kalmaya , terkedilmeye alışmıştım. İlk günkü kadar canım yanmıyordu.

Herşeyi bir kenara bırakmış sınava hazırlanıyordum. Annem sayesinde devam ediyordum hayata.  Ama onunda gitmesinden korkuyordum artık. Durumu ne kadar belli etmemeye çalışsada kötüydü. Sık sık hastaneye gidiyordu. 

Emir hiç yalnız bırakmıyordu. Sık sık geliyordu yanıma. Okula çok gitmiyordum zaten. Rapor alıp evde çalışmayı tercih ediyordum.

Şuanda da yaklaşık bir saattir yapmakta olduğum gibi  odamda masamda bir yığın konu anlatımlı kitap ,elimde de onlara oranla daha az test ile rahat sandalyamde oturmuş ders çalışıyorum.

Sıkıldığım için çözdüğüm testlerin cevaplarını kontrol edip masaya bıraktım. Dolaptan bir pantolon ,kazak ve ceket alıp giydim. Açık ve dağılmış saçlarımı da toplayıp aşağı indim. Günlerdir dışarı çıkmamıştım ve çıkıp hava almaya ihtiyacım vardı.

Annem evde değildi bende anahtarlığımı ve cebimdeki telefonun vazgeçilmezi olan kulaklığımı alıp çıktım. Sahildeki tepemize gitmeye karar verdim.

Oraya vardığımda büyük taşın üzerine oturup serinlikle kendime gelmeye çalıştım. Telefonumu çıkarıp kulaklığı takmaya gerek duymadan Umut ile dinlediğimiz bir şarkıyı açtım. İçimden de eşlik ediyordum.

Ölüyor kalbim her gün ağır ağır 
Çok sevipte ayrılınca 
Yanıyor içim yanıyor cayır cayır 
Heleki aşıksan benim gibi hala 

Ölüyor kalbim her gün ağır ağır 
Çok sevipte ayrılınca 
Yanıyor içim yanıyor cayır cayır 
Heleki aşıksan benim gibi hala 

Dünyanın bütün sabahları çekip gitti senle beraber 
Kalbimin sokakları çıkmaz oldu 
Nolursun yeter 

Dünyanın bütün ışıkları söndü gitti senle beraber 
Aklımın saatleri durdu öyle 
Nolursun yeter 

Ölüyor kalbim her gün ağır ağır 
Çok sevipte ayrılınca 
Yanıyor içim yanıyor cayır cayır 
Heleki aşıksan benim gibi hala 

Ölüyor kalbim her gün ağır ağır 
Çok sevipte ayrılınca 
Yanıyor içim yanıyor cayır cayır 
Heleki aşıksan benim gibi hala 

Dünyanın bütün sabahları çekip gitti senle beraber 
Kalbimin sokakları çıkmaz oldu 
Nolursun yeter 

Dünyanın bütün ışıkları söndü gitti senle beraber 
Aklımın saatleri durdu öyle 
Gittin gideli Gittin gideli 

-Sesin güzelmiş.

Şarkı daha bitmemişken gelen bu davetsiz misafiri merak edip arkamı döndüm. Tanımadığım biriyle karşılaşmayı beklemiyordum tabi. Ama Umut'a olan benzerliği canımı acıtmıştı.

-Sen kimsin? Ne işin var burada?

-Ben Umut. Buradan geçiyordum sesini duydum ve kendimi burada buldum. Senin adın ne?

-Ben şarkıyı sesli mi söylemişim?

-Evet aynen öyle.

-Ben bunu da mı sesli söyledim?

-Galiba evet. Sevgilinden mi ayrıldın küçük?

Bu kadar dejavu fazlaydı. Bu konuşmayı Umut ile de yapmıştık. Karşımda bir Umut daha var.

Ayağa kalkıp yürümeye başladım. Bir yandan da  açık olan müziği kapattım.

-Heyy! Nereye?

-Sanane. Bu kadar yeter bir daha karşılaşmamak üzere.

-Numara-

-Sakın o cümlenin devamını getirme kötü olur.

Yürümeye devam ettim. Bir yandan da bu kadar benzerliğin fazla olduğunu düşünüyordum.

Umut sanki ölmemiş ve karşımdaydı. İkiz olma ihtimalleri var mıydı acaba?

Düşünerek yolu bitirmiştim. Anahtarımla kapıyı açıp içeri girdim. Annem hala yoktu bende doğruca odama çıktım.

Üzerimi değiştirip yatağıma uzandım. Konu eksiklerim kalmamıştı artık.  Sadece test çözecektim. Yarında okula gitmeyi düşünüyordum.

Ama artık uyusam çok güzel olucaktı.

_____________

Sabah tam saatinde uyanmıştım ve okula gitmemem için hiçbir neden kalmamıştı.

Banyodaki işlerimi halledip forma yerine bir kot ve yine bir kazak giydim. Saçlarımı  toplayıp dünden hazırladığım çantamı da alıp aşağı indim.

Annem uyanmış ve kahvaltıyı hazırlamıştı bile.

-Günaydın annem. Dün akşam yoktun.

-Evet canım ya halletmem gereken  işlerim vardı. Ee otur hadi kahvaltını yap okula geç kalma.

Kahvaltımı yapıp evden çıktım ve kulaklığımı takıp okula doğru ilerledim.

Okul bahçesinde bizimkileri görünce onların yanına gittim.

-Günaydın gençler.

Hepsi biraz şaşkın biraz da üzgün bir şekilde bana bakmaya başladılar.

-Ne oldu be niye öyle bakıyorsunuz?

Cevabı Emir verdi.

-Okula yeni biri gelmiş.

-Olabilir ne var bunda bu kadar üzülecek.

-Çocuğu gördük. Adı Umut ve ölen Umut'un ikizi gibi. Ona çok benziyor.

Bu dün tepedeyken gördüğüm çocuk olamazdı değil mi?

Birden hepsi kapıya döndü. Onların baktığı yere bakınca donup kaldım.

Bu nasıl olur?

_________________

Evet yeni bölüm geldi. Fikirlerinizi merakla bekliyorum. Bir dahaki bölümde görüşmek üzere.

-İyi-
-Okumalar-

Erkek İşte Ne Olacak!!!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin