Maviye Hükmeden Siyahlar

Sensizliğin Hiç Yakışmıyor Bana

Bana ne kadar yakınsan o kadar uzağım sana . Gözlerine bakabilecek mesafedeyim , ama bakamıyorum mesela . Saçlarına dokunabilecek kadar yakın , nefesinin sıcaklığında ısınabilecek kadar soğuk , kokunu hissedebilecek kadar hasret ve sussan duyacak konuşsan sağır olabilecek kadar uzağım sana . Mesafeler fark etmez demiştim saçları huzur kokan adam . Bak yine yakınım sana ama dokunamıyorum saçlarına , ben huzuru sadece senin saçlarından bulabilecekken bunca yakınlık arasında yine mesafeleri sundun sen bana. O kadar zor ki bilmediğim kokuna uzak kalmak , gözlerine sadece fotograflarda bakabilmek ve sabahlara kadar yazdıklarımı okuyamamak sana . Rüyalarıma gel be adam , gülüşlerinden öpeyim seni . Otur karşıma gözlerinde kaybolayım senin , belki de kaybettiğim kendimi bulurum kahverengi gözlerinin maviliğinde . Ben üşüdüm diyeyim sen yanıma gel sarıl , şiirler oku bana sesinle huzur bulayım , nefesinle ısınayım . Çok sıradan bulursun belki de ama şunu sakın çıkarma aklından gökyüzü gözlüm , senin olduğun hiçbir yer sıradan değil bana . Sen eşsiz bir şeysin senin gözlerinde kaybolduğum kadar kaybolmadım hiçbir gözde senin sesin kadar huzur bulmadım hiçbir seste ve hiçkimseyi özlemedim seni özlediğim kadar , işlemedi seni seviyorum kelimesi hiç bu kadar içime . Her şey çıktı da aklımdan bir sen çıkmadın mesela . Rüzgar esiyor yine , ne dersin , kışı geri mi getirdi yokluğun ? Zaten fark etmez , her mevsim sensizlik burada . Yokluğun yalnız bırakmıyor dertleşiyoruz arada .Ben seni anlatıyorum , o sensizliği anlatıyor bana. Ama artık dinlemeye bile kalmadı mecalim , nerede olursan ol , çık gel buraya , zira sensizliğin hiç yakışmıyor bana .