Akala niya, isang fairy tale na may once upon a time at may happily ever after na ending ang magpapagising sa kanya ngayong umaga.
Pero wala. Walang prince charming na bumungad sa kanya at hahalik sa maganda nitong kamay. Walang fairy Godmother na magpapaganda sa kanya.
Lea, walang magandang mangyayari sayo kung tutunganga ka lang jan..
Nasapo niya ang kanyang noo dahil sa naisip. It was not so her!
Lutang siyang bumangon at naligo upang mawala ang antok. Pero kahit ubosin pa niya ang tubig ng gripo ay di mawala sa isipan niya ang nangyari kaninang madaling araw.
'Ahhh!!!'
Isang sigaw. Alam na alam niya ang boses na yun. It was her mother!
Dali dali siyang pumanaog at dumiretso sa kusina. Rinig parin niya ang tili nito at lalong lumalakas habang lumalapit siya sa pinanggalingan ng boses.
'Oh anak! Gising kana pala.'
Fuck! false alarm. Akala niya kung ano na. Kinabahan pa naman siya dahil sa sigaw ng mama niya. At here she is! Nakaupo at parang baliw kung makatingin sa bago niyang Samsung 6s.
'God! Ma...!'
'What?'
'What the hell? You scared me!'
'Did i?'
Napasapo nalang siya sa inasal ng ina. She never thought that until this day, ganun parin ang ugali ng mama niya. Ugaling isip bata. Agh! but she was too thankful about that attitude. She actually love that attitude.!
'Ma, will you stop that mannerism of yours. !'
It was unintentionaly said. Pero kitang kita niya ang sakit na dumaan sa mata ng mama niya. Argh! Did she hurt her mother? Of course, kitang kita na nga diba? Gusto niyang bawiin ang sinabi but the damage has been done.
'Anak naman eh! Hayaan mo na si mama...'
'Ano ba yang binabasa mo?'
'Wattpad?'
'Wattpad? God! Ma, you're too old to read corny stories in wattpad.!'
'Na ah! I'm just 46, too young to be called old.'
Gusto man niyang kumontra, pero huli na. Tumayo na ang mama niya at naglakad palayo para sagutin ang tumatawag sa phone nito.
Isang ingay mula sa labas ang bumasag sa tahimik na umaga. kahit na kakain pa lang ni Lea ay agad siyang lumabas.
Nakita niya ang kumpulan ng tao sa harap ng bahay nila. She was curious, yes, very curious. But deep inside her, telling not to. Yet she was the cat who might died kung di niya mawawala ang kuryosidad.
Fuck!
Napamura siya sa nakita. Nagsisisi siya kung bakit pa siya tumingin pa. Ang kanina pa niya inaalis na gunita ay unti unting bumalik. Ang bawat detalye, ang oras, ang lalaking yun. Ang lahat lahat. Shit! Sobrang lala. How come, napunta siya sa isang ganitong sitwasyon kung wala naman siyang ginawa??!
'Ineng! Kilala mo ang babae?'
Napatingin siya sa matandang nagtanong. At tumingin ulit sa babaeng nakahandusay sa kalsada, nakakadena, duguan, at wala ng buhay. Hindi niya kilala, oo, di niya kilala na totoo naman talaga, pero alam niya. Alam na alam niya ang detalye. Sino, paano, at kailan ay masasagot niya. Kahit pa nga ang eksaktong oras ay masasabi. Isang tanong lang ang bumabalik sa kanyang isipan. Bakit??.
Di na niya sinagot ang matanda at unti unti na siyang tumalikod. Ayaw na niyang makita ang nakahandusay na babae dahil feeling niya ay nakatitig ang nakabukas nitong mata. Siguro, bukas wala na ito.
****
"Ms. Asuncion! "
"S-sir!?"
"Alam mo bang ang pinakaayaw ko sa lahat ay yung di nakikinig sa leksyon ko.?? Di porket matalino ka ay tutunganga ka lang jan.!!"
Kung pwede lang ay lulubog siya sa tuwing pinapagalitan siya ng terror niyang prof. sa genetics ay ginawa na niya. Sino nga ba ang hindi kung pampitong beses na siyang pinagalitan dahil di siya nakikinig sa klase.
"Leng-"
They used to call her leng for a very long time. She shot a look sa tumawag sa kanya. It was her friend, Nicole. Katulad niya, kulot ang buhok at halos magkasingtangkad lang sila. But Nicole is quiet darker in skin complexion compared to her. But all in all, they're both hot.
"Leng? Ano bang nangyayari sayo? Lutang ka yata?"
"Di,.. wala to. Pagpasensyahan mo na. Anyways.. kumusta ang trip to Paris?"
One thing kung bakit sila magkasundo, is because they both love to explore the world. At ito nga, kararating lang ni Nicole mula sa trip to Paris nito.
"Maganda."
"Maganda? Kulang yata."
"Well, may mga bagay kasing kayhirap hanapan ng explanation lalo na kung ayaw mo talagang bigyan ng explanation"
Then Nicole give a very familiar look to Lea na ikinangiti ng huli. Alam na alam talaga niya kung paano pasayahin ang kaibigan.
"O..."
Kahit na isang letra lang ang binanggit ng kaibigan ay halos umabot hanggang tenga ang kanyang ngiti.
"Leng-"
A very manly voice from her back. Kahit na di na siya titingin ay kilalang kilala niya ang boses na yun. Its her tall, dark and handsome, Jhon Josef Mondragon.
"I guess, i need to leave you two. Have a happy day love birds!"
Isang mapanuksong tingin ang huling binigay ni Nicole bago umalis.
Kahit lutang ay napapangiti pa rin siya sa tuwing kaharap niya ang nobyo. Who would have thought na magiging sila ng lalaking matagal na niyang crush.
"Leng?"
Ito na siguro ang tinatawag nilang pag-ibig dahil kahit ang pagbigkas ng kanyang pangalan ay gustong gusto niya. His voice is a music to her. Every melody feels like heaven. Kahit ang simpling ngiti nito ay di niya gustong di makita.
"Hmm??"
"What's the problem?"
"W-wala..."
"I know you. But if you're not ready yet, dont worry, you can share your problem anytime you want."
Ngumiti na lang si Lea sa sinabi ng nobyo.
"You look great today, J."
"Wala namang pinagbago eh. Araw araw."
Muli, isang ngiti ang pinakawalan ng lalaki. The smile, for sure, Lea will never forget. Jhon Josef is her once-upon-a-time at gusto niyang sa kanya din ang they-live-happily-after at the end. Korni mang isipan but Lea loves him more than enough.
"Leng.... my outing ang barkada bukas. Sama ka? "
Tomorrow is saturday at wala din naman siyang gagawin. Why not? Pampalipas oras na din, mababagot lang din naman siya sa bahay.
"I'll give it a try, J-"
"Are you alright? Shit!Your bleeding!"
Napahawak na lang siya sa kanyang ilong at ramdam niya ang malapot na dugo. Kita niya ang pagkataranta ng lalaking kaharap. At di niya magawang sumagot sa tanong ng lalaki dahil siya mismo ay hindi alam if she's fine, alright or perhaps its an or.
"Damn! Your too pale---"
*****
