Alıp başı gitmeli huzur bulduğun diyarlara
Açıp Gözlerini Güneş'in ilk anına;
Öylece yol almalı ayakların,ruhunla.
Halin mecalin olmasa da,
Derman kalmasa da;
umutlarında,canında,Varlığında,
ulaşmalısın o limana.
Güverteden deryayı seyre dalıp ,
Halsizligine hal aramalısın aslında.
Varmalısın bir pazar Sabahı karşı kıyıya!
Son demlerini yaşarken;
Umudu salmalısın koca ummana.
Alıp bir kitabı, bir kalemi,bir kağıdı.
Fazlasında gözün mü vardı!!!
Çok geldin koca Dünya'ya .
ufacıgı dahi vermedi sana.
Küsüp çekildin kendi kabuğuna .
Yaşama Savaş'ı veriyorsun,
Canının yandığı son anında.
Benzeyemedin bir türlü onlara!
Yok edemedin sana ait ne varsa.
Sarmaladılar seni,
postaladılar en uzağa.
Sen ne yaptın ki koca Dünya'ya!.
Ahım yoktur halden hale koyana.
Benim derdimde,savaşımda, kahrımda
İçimde olana.
Yaşlarımla dışarı çıkaramadıgıma.
İyi hallerden arınamadıgıma.
Yanarım yanarım Yanlışı nerde yaptığıma.
Yok ederken kendimi,
Yavaş yavaş ölümü çeker gibi.
Zaten yaşam neydi ki?
Surete bürünmek degilmiydi.
Kıyıya vardığında,sıyrılıp etinden kemiğinden. Bagıra bağıra susmaktı!!!!!...
Yaşam Dediğin bir küçük kasabaydı.
Alıp başını saklayıp içine Yoldaşını!!
Kaçıp kirlerden arınmaktı.
Ayağını dahi baş tacı yapmaktı.
Gönlü olsun diye sabahlamak,
Mecalin kalmayana kadar,yoluna yol olmaktı.
Yaşam Ölüme Dayanamadı.
Ve pes etti geriye kalan sadece
_____________EX___________di.
