MAVİ AY

6-Sana Kızamıyorum

"Timuçin??"
Birden hızlı bir şekilde ayağa kalkınca dengemi kaybettim ve sonrasında kendimi havuzun içinde buldum.Ah sakarlık konusunda bir kitap yazsam eminim ki çok satar.Ben havuzun dibindeyken bir el kolumu kavradı ve beni yukarıya doğru çekti.Timuçin'le aramızda bir dudak mesafesi kadar uzaklık kalmıştı.Bana biraz daha yaklaşırken birden kendimi geriye doğru hızlı bir şekilde çektim.Ne yapmaya çalışıyordu bu.

"Sana inanamıyorum ya senin yüzünden bir havuza düşmediğim kalmıştı"sinirli bir şekilde tısladım.

"Asıl ben senin sakarlığın yüzünden sırılsıklam oldum be! Daha dengede bile duramıyorsun"

"Pardon da senden yardım isteyen mi oldu? Neden atlıyorsun havuza?"

"Çünkü..şey..hıh şimdi yüzme de bilmiyorsundur sen bu beceriksizlikle boğulacaksın sonra başıma kalacaksın"

Sesli bir şekilde kahkaha atmaya başladm.Onu ilk kez böyle görmüştüm.Her zaman yüzüne taktığı soğuk ve ciddi yüz maskesini çocuk Timuçin kendi elleriyle yırtıp atmıştı.Ama itiraf etmeliyim ki bu hali gerçekten çok tatlıydı.

"Cidden mi?Hayatımı sana borçluyum kahraman Timuçin ama çok merak ediyorsan söyleyeyim yüzme biliyorum canım''Artık nefes almadan gülüyordum.

"Haha çok komik ne gülüyorsun kızım"

"Havuzdan çıkmak için neyi bekliyoruz sabah olmasını falan mı?"

"Kafamı bıraktın bende zaten senin yüzünden sırılsıklam oldum şu halime bak"

Havuzdan ilk önce kendisi çıktı sonra elimden tutarak benim çıkmama yardım etti.

"Fena mı oldu bu sıcakta serinlemiş oldun işte niye kızıyorsun ki?"

"Niye kızıyorum öylemi? İlk kez seninle doğru düzgün konuşmak için yanına geliyorum ve sonuç ikimizde havuzun dibindeyiz.Aptallık bende seninle konuşmaya çalışıyorum"

"Arkamdan dayanamayıp havuza atlayan sensin ben zorlamadım seni hem ne konuşacaktın ki benimle?"

"Önce şu ıslak kıyafetlerden kurtulalım salonda konuşuruz"

"Tamam peki"odamın kapısını açtığım sırada yine arkamdan seslendi.

"On dakikadan uzun sürmesin mümkünse hazırlanman bir de sabaha kadar seni bekleyemeyeceğim"Dengesize bak ya hem kendi konuşmak istiyor hem de gıcıklık yapıyor.Gözlerimi devirdim

"Emredersiniz Timuçin hazretleri" hızlı bir şekilde kapıyı suratına kapattım.Bu harekete sinir oluyordu ve bu benim çok hoşuma gidiyordu.Hemen üzerimdekileri çıkarıp duşa girdim.Çıktıktan sonra dolabımdan seçtiğim kot şortumu ve üzerine askılı mavi t-shirt mü giydikten sonra aynanın karşısına geçip saçlarımı taramaya başladım.Saçlarımı kuruttuktan sonra göz kalemi,rimel ve dudağıma hafif parlatıcı sürdüm.Hazır olduğuma emin olduktan sonra saate baktım 20 dakika olmuştu.Aman ne yapayım normalde sadece duşta bile en az yarım saat kalan ben 20 dakikada hazırlandım bu benim için bir rekor.Hem biraz da vampir kılıklı Timuçin'i kızdırsam fena olmazdı.Sonuçta onun istediklerini yapmak zorunda değilim.Ama yine de fazla bekletmeye gelmez sonuçta daha önce ki psikopat hallerini unutmamam gerektiğine karar verdikten sonra aşağıya indim. Arkası bana doğru dönük bir şekilde oturuyordu.
"10 dakika geciktin Ayşin"arkası bana dönük olduğu halde geldiğimi farketti.Geçekten vampir olamazdı değil mi?Ben şaşkın şaşkın ona bakarken bana doğru döndü.

"Bakma bana öyle seni karşıda duran aynadan gördüm"elleriyle aynayı gösterdi.Timuçin vampir olmadığına göre benim salak olduğum ortaya çıkmış oldu.Ah Aysu küçükken senin yüzünden izlediğim korku flimlerinin eseri bu.Rahatlamış bir şekilde oh çektim.Yanıma geldi ve yüzüme düşen saç telimi kulağımın arkasına doğru itti.Aramızda çok az mesafe kalmıştı ve benim kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmaya başladı.Ne oluyordu bana böyle neden heyecanlanmıştım şimdi.Ama bu heyecan değildi korkuydu değil mi?Evet evet kesinlikle korkuydu.Öyle olması gerkiyordu zaten.

"Ah cidden çocuk gibisin"

"Şey...ben karanlık"sözümü kesmişti.

"Tamam birşey söyleme lütfen gel hadi konuşalım artık" beni kolumdan tuttu ve koltuğa oturduk.Yüzünde hem mahçup hem de üzgün bir ifade vardı.

"Bak Ayşin bu zamana kadar sana çok kötü davrandım farkındayım ama ben artık düşman değil dost olmak istiyorum.Sana söylediğim şeyler çok ağırdı ve ben belki böyle davranırsam evden gidersiniz diye düşündüm.Ama artık annenle babam evlendi ve ben ilk kez birisinden yani senden özür diliyorum" duyduklarım karşısında kısa çaplı bir şok geçirdim.Bu sözleri Timuçin'den duymayı hiç beklemiyordum ve gerçekten rüya olup olmadığı hakkında düşünmeye başladım.

"Bir şey söylemeyecek misin?

"Ne değişti Timuçin? Bu kadar nefret ederken bizi servet avcısı ilan ederken şimdi durup dururken bunları söylemen garip değil mi?

"Bak ben çok düşündüm ve nikahın kıyılmasına kesinlikle engel olacaktım.Bu kişisel birşey değildi daha sizi tanımadan önce buna karar vermiştim.Ama düğün günü birşey farkettim.Ben sizin gitmenizi istemiyordum.Yavaş yavaş size alışmaya başladım"

"Bize karşı olan düşüncelerini ne değiştirdi?Yani ne oldu da benimle dost olmaya karar verdin?

"Bir şey olmadı.Sadece ne yaparsan yap sana kızamıyorum çünkü...