Nothing To Lose |Derek Hale |

9. bölüm

Sabahın köründe çalan alarm sesiyle uyandım. Gece Derek sabah gelip beni alacağını söylediği bir mesaj atmışdı. Ben de erken kalkıp duş almalıydım. Bu yüzden istemsizce de olsa gece lanet alarmı kurmak zorunda kalmıştım.
Babam benden de erken kalkıp çıkmıştı. Bu aralar fazla meşguldu. Kahvaltımı yaparken birden çalan korna sesiyle irkildim. Derek gelmiş olmalıydı. Hemen çıksam iyi olacak, kurt çocuk kızmasın diye düşünmeden edemedim.
****
"Hey, merhaba Derek" dedim gayet şirin bir sesle.
"Merhaba, Izabella." benden farklı olarak Derek çok ciddiydi.
"Derek, isteksiz olduğun her halinden belli, inan bana bunu yapmak zorunda değilsin. Ben kendimi korurum. Hatta o gece orda olmasa da şehirdışındaydı biliyorum ama, İsaac'e söylerim o bana yardım eder. Biliyorsun artık döndü."
"Hayır anlamıyorsun Betty. Konu o değil ve Isaac'e de ihtiyaç yok. Dün hiç uyumadım, uyuyamadım. Düşünüyorum da bu sapık ya sana zarar verirse? O zaman ben ne yaparım?"
Derekin ağzından dökülen her bir kelime yüzümde kocaman bir gülümseme oluşmasına yetmişiti.
"Şey yani demek istediğim Scott falan birine bir şey olmasın da"
"Merak etme Derek Nekrofil erkeklerden hoşlanmıyorsa Scott güvende" dedim kahkaha atarak. Bu şakam karşısında kurt çocuk da gülmüştü.
Söhbet ederken zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştık. Okul yolu sandığımdan da kısa gibiydi.
"Derek, bundan sonrasını ben hall ederim, gelmesen de olur."
"Hayır, esas bundan sonrası için yanında biri gerek"
Dar okul koridorunda yürüyorduk ki Derek'i bilmem ama birden Koç'un seslenmesiyle irkildim.
"Bayan Green?"
"Efendim Koç" dedim şirin bir sesle.
"Erkek arkadaşınla dışarda da görüşe bilirsin, sizi dışarı alalım bay Hale."
Derek dişlerini gıcırdatmaya başlıyordu ki yapa bildiğim kadarıyla engel olmaya çalıştım.
"Koç, sevgiliç değil sadece arkadaşım ama haklısınız dışarıda da bekleye bilir."
"Derek okul çıkışı gelirsin,şimdi git lütfen" dedim fısıltıyla.
****
Scott'lar derslerine girmiş olmalıydı, ben de Tarih dersim için sınıfa doğru koyuldum. Boş yer için sınıfı incelerken Harry'nin bana el salladığını gördüm.
"Hey, Bella gelsene buraya"
"Hey, merhaba Harry, görüşemedik bayadır. Aslına bakarsan Derek konusunda-"
"Bunları konuşmaya gerek yok Bella, sinirliymiş ki tanımadığı halde bana saldırmış. Ben unutdum sen de unut."
"Teşekkürler Harry, konuşamadık neler yaptın?"
"Okula beraber geldiğim arkadaşım vardı hani, işte onunla takılıyordum. John. Bu aralar anlamadım gariplik var onda. Neyse,sen neler yapıyorsun?"
"Beacon Hills'e alışmaya çalışıyorum" dedim gülümseyerek.
Konuşmaya fazla dalmıştık ki zilin çalmasıyla ikimiz de irkildik.
******
Sınıftan çıkınca Scott'ların her hangi bir okul dolabına yazlanmış konuştuklarını gördüm.
"Merhaba çocuklar, nekrofilden haber var mı?"
"Merhaba Izabella, malesef yok." dedk Stiles.
"Bu arada hoş geldin Isaac" dedim tebessüm ederek.
"Teşekkürler Bella, bu arada duydum ki Koç Derek'in okula girmesine izin vermemiş, merak etme okul içinde ben sana yardım ederim. Itiraz etme lütfen."
"Gerek yoktu ama sağol Isaac. O zaman ben son dersime giriyorum ordan da eve geçerim, bir şey olursa ararsınız gelirim."
Her kes onaylar gibi başını salladı ve ben de Isaac'le derse beraber girdim. Dersin dinlemek yerine uzun-uzun sohbet ettik.
"Zil çaldı, Isaac çıkıyor musun sen de?"
"Evet,Betty hadi beraber çıkalım"
Okul kapısından beraber çıkmış yürüyorduk ki Derek'i görmemle duraksadım. Arabasına yaslanmış, kaşları çatık bir halde bana bakıyordu.
"Isaac, benim Derek'e bir şey söylemem gerek, yalnız gitsen ayıp etmiş olur muyum?" dedim mahçup bir şekilde.
"Hayır tabi ki, yarın okulda görüşürüz Bella" dedi ve yanağıma bir öpücük kondurdu. Bu da neydi böyle? Ben şaşırmış Isaac'in gitmesini izlerken Derek'in elini yumruk yaptığını gördüm.
"Derek sen tüm gün burda beni mi bekledin? Dedim şaşırmış halde.
"Bekledim evet ama bilsem beklemezdim, koruyucun Isaac yanındaymış zaten."
"Kıskandın mı ?" dedim kahkaha atarak.
"İşim olmaz. Sadece ben başladığım işi yarım bırakmam. Bana emanetsin. Okul içinde sevgili koruyucun Isaac'le takıla bilirsin ama dışında tamamen sorumluluk bend-"
"Derek neden beni bu kadar önemsiyorsun ki?" Dedim lafını bitirmeden.
"Bunu kendim de bir anlasam"
Bir şey mi dedin?
"Şey, hayır, yani bu benim işim. Yardım ediyorum işte. Benden rahatsız mısın? Isaac olsun isterdin galiba.
"Derek artık bu imaların canımı sıkıyor, anlamıyorsun, Isaac'ten hoşlansam söylerdim. Hem bundan sana ne ki? Kimden istersem hoşlanırım" bunları söylerken istemsizce de olsa bağırmıştım. Derek cevap bile vermedi. Sessizliği Scott'tan gelen arama bozdu.
"Bella nerdesin? Derekle eve gidiyorum bir şey mi oldu? Telefonun sesink aç Derek de duysun."
"Çocuklar, şey endişelenmeyin ama şey"
"Scott gevelemesen diyorum"
"Tamam, Derek söylüyorum, Nekrofil okulumuzdan 3 can daha almış"
"Ne?!" Dedik Derekle aynı anda. Oh olamaz!