Rüya Etkisi

2♧

~Uras~

Çok uslu bir çocuk sayılmazdım. Yalnızca kendi çevremde takılırdım. Çok konuşmaz ve düşünmezdim. Hatta düşünmemek için müzik dinlerdim.

Fakat 1 yıldır gördüğüm rüyalar sayesinde olduğundan fazla gariptim. Daha sessiz ve içine kapanık olmuştum. Hiç yada az düşünen biriyken artık rüyadan başka bişey düşünemiyordum.

Rüya da bir kız vardı. Her rüyada aynı kız. Ilk zamanlarda sadece sesi vardı. Daha sonraki rüyalarda gözleri derken dün gece onu tamamen görmüştüm. Bana o kadar tadınıktı ki, kayıp kız kardeşim bile sanabilirdim.

Muhteşem bir renkte sarı saçları ve mavinin en harika tonunda gözleri vardı. O. O kusursuzdu. Ve sesi. Büyüleyiciydi.

Işin en ilginç tarafı okulun arka bahçesinde oturan kız oydu. Uzun zamandır rüyamın derinliklerinde ki güzel kız.

~Rüya~

Çocuğun bu garip tavırlarına anlam veremesem de utandığını düşünerek üstünde durmamamıştım.

Artık ağrısını duymadığım bacağımın geçtiğini düşünerek yerimden kalktım. Teyzemin işinin bitmiş olmasını diledim.

Müdürün odasına girdiğimde Teyzem "Tatlım bende seni arayacaktım. Işimiz bitti." dedi.

Buna sevindiğimi gülümseyerek belli ettim. Aklıma gelen okul mevzusuyla teyzeme bişey sormak istediğimi söyledim. 

"Ben hafızamı ne kadar zorlasam da nerede okuduğumu bulamıyorum Teyze. Bana bunu açıklar mısın?" diyerek sorumu yönelttim.

Teyzem oturuşunu dikleştirdi ve "Rüyacım yaşadığın her ne kadar kötü bir olay olsada, hafıza kaybının iyi yönleri de vardır. Artık eskiyi hatırlamak yerine, hayatına açtığın yeni sayfaya odaklanmalısın."

Sadece eski okuluma dair basit bir soruydu. Teyzemin bu soruya kattığı ciddiyeti anlamamıştım. Fakat çok üstünde durmadım. Teyzem de anlamsız ciddiyetinden kurtulup gülümsedi.

Müdüre dönerek "Ve şimdi yeni müdürünle tanışmalısın." dediğinde şok olmuştum. Demek ki o evraklar ve şu okul ziyaretine benim dahil olmam bunun içindi.

Aslında şaşkınlığımı yanı sıra, yeni bir sayfada yeni başlangıçlar kötü bir fikir değildi. Bunu sevmiştim. Fakat vücudumun hala biraz zamana ihtiyacı olduğunu düşünerek okula haftaya başlamayı teklif etti sayın müdürüm.

E bu da hazırlanmam için yeterli bir zamandı.

~Uras~

Sınıfa çıktıktan kısa bir süre sonra dayanamayıp arka bahçeyi gören cama yöneldim. Yoktu.

Kafamı salladım ve bunun gerçek olmadığını söyledim. Bu sadece rüyanın etkisiydi. Bir halüsinasyon.

Evet. Bunu tekrar ederek yerime oturdum. Bunun fazlasıyla gerçek olduğunu söyleyen tarafım kanıt olarak ortaya kokusunu serdi.

Derin bir nefes aldığımda hisseder gibi olmuştum. Bu çok tanıdık koku beni büyük bir karmaşanın içine sürükledi.

-2005-

Güzelliği ile güneşi bile aydınlatabilirdi. Insan ona bakmaya doyamıyordu. Bu engelli okulunu hiçbir çocuk sevmezdi. Bizzat içinde hayatın hilesiyle buna maruz kalmış engelli çocuklar da.

Fakat ben seviyordum. Çünkü o vardı içinde. Bu minik cehennemi aydınlatan güzellik.

Babamın buraya gelişini hiç kaçırmazdım. Her ay buraya bağış yapardık ve ben onunla 1 saat de olsa yakınlaşırdım.

Yüzündeki tomurcuklar kadar güzel gül kokardı. Onun kadar güzel bir kızın zihinsel engelli olması hayatta en çok üzüldüğüm şeydi.

~Uras~

Kendime gelmem birkaç saniyemi aldı. Tanıdık gelmesinin sebebi şimdi daha açıktı. O kız da öyle kokuyordu. Yıllarca önce kaybettiğim minik aşkım gibi.

Yaşaran gözlerimi fark ettiğimde kendimi karanlık koridora attım.

Koku da kız da sadece bir rüyaydı diye hatırlattım kendime. Peki ya bu rüyanın etkisi ne zaman geçecekti ?