PES ET

PES ET - 4

1 haftayı tamamlamıştık. Ediz'e ilk tanıştığımız zaman asılmış olsam da şuan yakın arkadaş olmuştuk. Esma'ya Ediz'in fotoğraflarını göstermiştim Esma da tabiki onunla tanıştırmamı isteyip çocuğa yavşamıştı. Savaş konusuna hiç gelmek istemiyordum çünkü çocukla her bakışmamızda birbirimizi öldürecek gibi bakıyorduk.
Haftanın yeni gününde güler yüzümle kalktım. Duşa girdim saçım ,kıyafetim derken neredeyse 1 saat olmuştu. Hemen Abimin yanına gittim ve hazırlamış olduğu süper ötesi kahvaltı masasına iştahla baktım.

"Hadi! Uykucu."demesiyle kendime geldim ve sofraya geçtim. Kahvaltımı bitirdikten sonra abimin yanağına öpücük kondurup kalktım.

"Ben çıkıyorum Abicim ."

"İstersen seni bugün okula ben bırakabilirim."dedi ve ben şoka girmiş olarak abime baktım beni okula götürmeyi teklif etmişti.Abim kapıya doğru yürüdü ve

"Gelmiyorsun galiba."dedi. Bende peşine takıldım.

Okulun kapısında bekleyen Esma ile sınıflarımıza gittik.Ediz'in yanına oturdum ve kafasını gömmüş olduğu test kitabına baktım yüzünü bana çevirdi ve sırıtarak.

"Günaydın."

"Sıra arkadaşım benden daha zeki olamaz"dedim. Test kitabını benim önüme koyarak.

"Tamam o zaman kitap senindir."dedi ve ön sıradaki çocuk ile konuşmaya başladı. Ben kimyanın k'sinden anlamazken bu soruları nasıl çözücektim ki kitabı kapatıp Savaş'a baktım. Başını sıraya koymuş uyuyordu her ne kadar gözüme azıcık tatlı gözüksede sonra ona olan öfkem aklıma geldi. Şimdi onu sinir edersem çok mutlu olurdum. Telefonumu alıp yanına gittim bazı gözler bana dönmüştü ve dikkatle bana bakıyorlardı. Telefonumdan yüksek sesli ve hareketli bir şarkıyı açıp telefonu kulağına yaklaştırmamla sıçrayarak uyanması bir oldu. Müziği kapattım ve onun bana sinirli bakışlarına karşılık olarak bende ona öyle baktım. Hızlıca ayağa kalktı.

"Kaşınıyosun farkındasın değil mi? " dedi ve devam etti "Ama birgün öyle bir şey yaparım ki karşılık verecek cesaretin kalmaz."dedi ve eliyle beni iktirik sıradan çıktı.

'Ciddi mi?' dedim kendi kendime sinirim bozulmştu. Sırama geçtim Ediz'den birkaç tane daha ona bulaşma diye nasihatı dinlediktem sonra ders başladı.

Kimya'yı sevmediğimi söylemiştim değil mi? Hoca elimdeki kağıtlarla sınıfa girdi. Kağıtları Büşra'ya verdi.
Büşra kağıdı önüme koyarken

"Süpriz sınav" dedi ve sırıttı. Ben oflayarak kağıda baktım boş gözlerle sonra Ediz'e bakarak

"Ediz senin derslerin benden iyi ve ben hiç anlamam bu konudan o yüzden bu masum arkadaşına kopya veriyosun " dedim masumca bakarak.

"Bilemiyorum yani hem kopya çekmek çok kötüdür başkalarının haklarınıda yemiş oluruz "dediğinde yavaşça omzuna vurdum.

"Hallederiz"dedi ve önündeki soruları çözmeye başladı. Bende cevapları ondan bakarak kağıdıma geçirdim.

Tenefüste Esma ile kantine inmiştik. Ben tıkınırken oda Ediz hakkında konuşuyordu.

"Bak bizi tanıştırman lazım Derin. Bir başlangıç ve sonrası gelir"dedi Edebiyat yapmayı kendine görev edinmiş bir tavırla ama ben konuşmasını beklerken o susmuştu yediğim tosttan kafamı kaldırdığımda Ediz karşımızdaki sandalyeye oturmuş bana bakıyordu.
Bir an bakışları Esma'ya döndü ve

"Baş etmesi zor birisi"dedi beni işaret ederek Esma da onu onaylayarak güldü , hemen sattı işte.

"Bu cumartesi okul gezisi mi ne varmış öyle bişey işte ve biz oraya gidiyoruz."