OYUNCU #Wattys2015

Başlangıç

İlk bölümler oyunun işleyişi ve karakterlerin tarzlarının daha iyi anlaşılması için yavaş işlenecektir.

-Bu güzel kız kahvaltıda bana eşlik etmek isterler mi acaba?

Yaklaşık 17 yıldır babamın bu hınzır cümlesiyle uyandırılıyordum.

-Hadi ama kızım baban bekletilmekten hoşlanmaz biliyorsun.Songül teyzen kahvaltı için harika şeyler hazırlamış,hepsini bitireceğiz bak şimdi.

Ve hemen ardından annemin tehdit dolu bu konuşmasıyla.Sanki Songül teyze istesem bana hepsinden bir daha yapmayacakmış gibi.

Aslında bu hayatıma alışalı çok olmadı.Daha üç dört sene önce bende gelişigüzel bir apartman dairesinde orta gelirli bir ailenin tek kızıydım.Ta ki babama dedemden koca bir şirket kalıncaya kadar.Dedemi pek görmesem de babamla tartışmalarına birkaç sefer şahit olmuştum.Dışarıdan bakan herhangi biri bile bunu fark edebilirdi.Koskoca Sungurlar şirketinin sahibinin oğlu küçük bir dairede yaşıyordu.Bu hiçte normal karşılanmamalıydı.

Her şeyin değişeceği gün dedemi kaybettiğimize dair bir haber aldık ve avukatlarla amcam nerdeyse tüm gün babamla uğraştı.Babam her ne kadar bu lüks hayatın içine girmek istemese de amcam ve annem sayesinde bir anda yeni bir hayatın içinde kendimizi buluverdik.Bu yüzden midir bilmem hala bu suları hiç kesilmeyen eve alışmış değilim.

-Canım seninle konuşmamız gerekiyor,önemli bir konu.Biraz acele eder misin?

Kapım çalındığında ben çoktan kalkıp Gizem'e bugün neler yapacağımızı mesaj atmıştım bile.Önce birkaç mağazaya uğrayıp okul için alışveriş yapacaktık ve daha sonra Ezgi'nin doğum günü için hazırlık yapacaktık.Tarığın attığı vıcık vıcık kalpli mesajlara aldırmadan aşağı indim.Bugün herkes her zamankinden daha bir telaşlı gözüküyordu.

Babama havadan bir öpücük yolladıktan sonra yerime kuruldum.Tam kahvaltıya başlamışken babamın önemli bir şey diyecekmiş edasına bürünmesi bir olmuştu.

-Nehir,amcan buradaki şirketin başına geçmeyi düşünüyor.Fakat birisinin ankarada yürütülen çalışmaları yakından takip etmesi gerekiyor.En azından iş bitene kadar.

-Amcam buraya mı geliyor yani? Bu çok güzel bir haber.OLEYY

Annem öne doğru eğilerek babama başıyla onay verdi.

-İşi yakından takip etmek için birinin oradaki şirketin başına geçmesi gerekiyor.Bu da demek oluyor ki...

-Senin anlayacağın taşınıyoruz kızım.Sana bu kadar geç söylemek istemezdik ama her şeyin ayarlanması için biraz bekledik.

Daha ağzımdaki lokmayı bitiremeden itiraz etmeye başladım.

-Nasıl yani? 17 yıldır yaşadığım yerden taşınıyoruz,her şey ayarlanıyor ve benim en son haberim oluyor öyle mi? ... Kesinlikle olmaz.Hem ben burada amcamla kalırım siz gelene kadar.Arkadaşlarım,okulum.Hiçbirini bırakamam ki ben.

-Olmaz kızım.Anla lütfen.

-Nasıl olmaz? Niye olmuyormuş ya?

-Çünkü işin ne zaman biteceği hiç belli değil.Bakarsın bir yıl,bakarsın 5 yıl.Seni bilmem ama ben bu süre boyunca kızım olmadan orada kalamam.

Babam bir çırpıda söylediği cümleyi kendi bile kestirememişti.Ne demişti öyle? 5 yıl mı?

-Tabiki...bende siz olmadan o kadar süre yapamam baba.Ama ya okulum,arkadaşlarım.Hepsi burdalar.

Annem umut dolu gözlerle bana biraz daha yaklaştı.

-Tatlım orada da arkadaş edinirsin,istediğin zaman buraya da gelebilirsin.Hem son senen artık belki buradaki üniversitelerden birini kazanırsın.Kim bilir?