The Kiss That I Never Had (James Reid)

Broken buddy

Ace POV

Nakaupo na kami ngayon ni Ash sa taas ng tren. my secret hide out place. kahit si Drake di nya alam to.. ewan ko ba bat sinama ko tong babaeng to dito?

Hmm.. sabagay, ako din naman may kasalanan kung bat umiyak sya kanina. so.. i guess bumabawi lang ako.

Ng bigla syang magsalita at magtanong.

"Ace, bakit ka nalulungkot at naiiyak?" tanong nya.

Sandaling katahimikan muna ang bumalot sa pagitan naming dalawa. hampas lang ng hangin ang naririnig.

"coz not all families are meant to be perfect. or even just be.. complete." sagot ko sa kanya.

Tumango lang sya.

"but why? family is supposed to be together right? then, why my mom and dad need to be separated.. and just throw away the vows that they made with each other.."

Napalingon ako sa kanya. malungkot na ang muka nya pero hindi naman sya umiiyak.
May problema din pala si Ash sa family nya? separated? hindi ko alam na separated pala ang parents nya. dahil ng mabisita ako nun sa kanila, nandun naman parehas ang mom at dad nya. at nag uusap, nag kwekwentuhan? mukang ok naman sila.. and yet, eto pala ang katotohanan. na isa rin silang broken family.. just like me.

"hmm im finding an answer in some questions in my mind too. like, why mom need to cheat on my dad and betrayed me as well.. then left us. left me. and build her new family again." sabi ko.

Kita ko ang gulat sa mga mata nya ng mapatingin sya sakin..
sympathy and.. concern? i dont know. maybe she just feel pitty on me.

"see? lahat tayo may kanya kanyang tanong na hinahanapan natin ng kasagutan." sabi ko habang nakatingin sa malayo at nakangiti.. mapait na ngiti.

"yah, hi there broken buddy!" biro nya.

natawa ko sa sinabi nya.

"hmm, Ace Samaniego." Ashley.

"yes? Ashley Samonte?"

"sorry for.. judging you." Ashley.

napangiti lang ako sa kanya at medyo nagulat na nag sorry sya.
Ok naman pala si Ash. honestly, hindi na ko naiinis sa kanya. hindi ko na nga sya tinatawag na Ashwitch e. minsan na lang. haha!

"kala ko kase isa ka lang babaerong manyak na walang magawa sa buhay at hobby lang ang manloko ng mga girls." dagdag nya pa na ewan nang aasar ba to?

But ok lang.. sa pagsasalita nya, mukang nagbago na ang tingin nya sakin. ganun din naman ako sa kanya. nagbago na din ang tingin ko sa kanya.

"but, may reason ka naman pala and hindi ka naman kasing sama ng inaakala ko." nakangiting sabi ulit nya.

Yun ba yung mga ngiti na nakakuha sa puso ng bestfriend ko? sa puso ni Drake? hindi ko rin pala sya masisisi na magustuhan nya ang babaeng to.

"ok lang, ako din naman akala ko nun isa ka lang spoiled brat na malditang conservative na maarte at bayolenteng babae." sabi ko at hindi ko napigil ang sarili ko sa pagtawa.

"and im sorry too for judging you." dagdag ko pa.

tumingin ako sa kanya. sumimangot lang sya.

"baket?" tanong ko.

"ako naman talaga yung mga binanggit mo. ugali ko naman talaga yung mga yun.."

nakatingin sa baba na sabi nya.

"hahah! ok, pero ok ka naman kaya wag ka ng magdrama."

sabi ko sa kanya at sabay sukbit ko pa ng braso ko sa leeg nya. yung madalas ginagawa ng mga magbabarkadang boys.

"aawwch! aray ah!" reklamo nya.

"haha sorry" natatawang sabi ko. at tumawa lang din sya.

somehow gumaan yung pakiramdam ko. parang nakahanap ako ng.. karamay? gaya na ng sabi ni Ash, broken buddy.

Ash POV

Nakasakay na kami ngayon kay Dash. etong motor ni Ace, sabi nya kasi Dash daw pangalan neto.

At naiisip ko yung mga napag usapan namin sa taas ng tren. yung secret hide out nya, pero sinama nya ko. at yung mga na share namin sa isat isa. about sa family.. wala kasi akong nakakausap. yes si Kaye nandyan naman sya lagi pero, ayoko din na nagda drama sa kanya.
may perfect family kasi sya e..

At ngayon eto, kasama ko si Ace at nakangiti ako, first time to na nakangiti ako at si Ace ang kasama ko. normally dapat nag aasaran, nagsisigawan at umuusok ang ilong ko. hmm tanggalin sa listahan ang nag aasaran dahil nag aasaran pa rin naman kami haha.

Tulad ko may problema din pala si Ace sa family nya.. nag cheat ang mom nya? hmm.. mas malala yung kanya kesa sakin. kase yung sakin naghiwalay sila ng maayos. at magkaibigan pa din sila. pero yung kanya.. masakit sa kanya yun bilang naiwan na anak..

Nakarating na kami sa bahay.

Pinasok ni Ace si dash matapos kaming pagbuksan ni Mang Isko at bumaba na ko sa front door namin.

"thanks!"

tipid na sabi ko. parang diko kasi alam kung anong dapat i-arte sa harap nya ngayong medyo, medyo 'ok' na kami. medyo lang! haha.

should i treat him a little nicer this time or magmaldita pa din? arrgh. bahala na.

"wag mong pagkakalat yung secret place ko ok?" sabi nya.

"haha oo na! sayo na yung tren mo!" biro ko.

"sshhhhhh!" natatawang sabi nya.

"hmm.. gusto mong pumasok muna sa loob?" yaya ko kay Ace. (wow im tryin to be nice)

"ah di na, gotta go nag aantay si dad sa bahay e." sagot nya.

"ah sige ok. baka kainin mo pa yung mga pagkain ko ulit sa ref e." biro ko pa.

"damot! sige na alis na ko." paalam nya.

"ok ingat."

"ok sista! bukas practice ah." parang baklang sabi nya. ang cute! haha i mean funny.

"sayo pa talaga galing yan ah? practice? ano "Mi" at "Fa" naman bukas?" biro ko.

"haha! hindi totoong practice na talaga promise." taas pa nya ng kanang kamay nya.

paandar na sya. ng may maalala ko.

"aahh Ace!" tawag ko.

Huminto sya at lumingon.

"goodbye kiss?"

biro nya pero hindi ko na pinansin dahil sa napaisip ako.

"pano mo pala nalaman na pundi na yung ilaw sa practice room? may nakahanda ka ng flashlight e?!" nagdududang tanong ko.

"ahhhhh.. gotta go bye!" agad na patakbo nya kay dash!

"aaahhh! Ace! sinasabi na nga ba e! leche ka talaga!!!"

at tuluyan na syang nawala sa paningin ko. at natawa na lang ako sa mga kalokohan nya. at pumasok na ko ng bahay na nakangiti pa din.

Confirm, may ginawa nanaman syang kalokohan. but atleast, i found a broken buddy.