SENİN İÇİN

BÖLÜM 2-TELEFON SAPIĞI

Efe'nin sözlerinden sonra iki saniye suratına boş boş bakmış sonrada eve gelmiştim. Gelmiştim gelmesine de hala ne demeye çalıştığını çözememiştim.

Ya sen bütün kızların aşık olduğu adamsın, benle niye tanışasın ki.

Düşüncelerim zil sesiyle kesintiye uğradı. Kapıya baktığımda gelenin annem olduğunu gördüm.

'Annelerin en güzeli, en sultanı, en yeteneklisi, en kurtarıcısı, en en en eni... Senin bu kızın olucak dengesiz varya bugün yemek yapamadı.'

Ve annemin birçok anlamı taşıyan kaşlarının havaya kalkışı.

'Çünkü senin bu muhteşem kızın bugün bir arkadaşının hayatını kurtardı.'

Bu sefer de 'Ne oldu?' diye soran gözler.

'Okulda bir arkadaşım yaralandı. Bende ona ilk yardım uyguladım. Hastaneye gittik falan. Ondan yani.'

Ve benimle gurur duyan bakışlar. Bunu da hallettik ya, hadi hakkımızda hayırlısı.

'İyi mi bari?'

Valla en son bıraktığımda benim aklımı karıştıracak kadar keyifliydi.

'İyi annecim iyi. Hiçbir şeyi yok. Hatta taburcu olana kadar yanındaydım ben.'

Annemin bu sefer en olmaması gereken yerlere çekilebilecek kadar imalı bakışları.

'Çok mu yakın arkadaşın?'

Yaa sorma. Okulun en yakışıklısı, bir o kadar zekisi, hatta inanmayacaksın ama yeteneklisi. Ve de ben bununla arkadaşım.

'Tabikide. Baya yakın arkadaşım.'

Yalandan kim ölmüş.

'Eh iyi madem. Söyle hadi bir şeyler.'

Evet gençler ve kendini genç hissedenler. Bir günü daha kurtarmış bulunuyoruz. Artık önümüzdeki maçlara. Maç demişken bak bu maçta da bir şey var kesin. Arda da bana bu çocuğu tanıyor musun demişti. Efe'de senin için ayağımı kırdım de...

1 2 3 DANK!

Allahım son madde bu olmasın. Efe kesin ayağımı kırın dedi. Manyak ya. Aklı sıra gösteri yapacak. İnsan gibi gelip tanışalım desen ne olur. Suratına bakmam çeker giderim. Ama olsun. Bu daha mı hoş. Boşu boşuna ayağını kırdın şimdi.

'Defneeee!'

Hah. Noluyoruz? Benim. Anne?

'Kızım sana sesleniyorum. Nereye daldın sen?'

Hiçbir yere. Sadece iddiada son maddenin Efe'nin ayağını kırmak olduğunu düşündüm. Rutin şeyler.

'Hiçbir şey annecim.'

Ayak üstü kırk yalan attım yine. Ben böyle bir kız değildim ki. Desem de inanmayalım. Sadece zorunlulukta yalan atıyorum. O da annemi üzmemek için. Ama konumuz bu değil.

'Neyse ben pizza söyleyeyim. Sende duşa gir.'

Annem bana garip garip bakıp duşa gidince rahatladım. Bugün yaşananlar hangi günahımın bedeli bilmiyorum ama baya büyük bir şey olduğu konusunda garanti verebilirim.

---

Pizzalarımızı yedikten sonra ders çalışma bahanesi ile odama kapanıp
tekrar düşünmeye başlıyorum.

Güzel miyim?

Şimdi Allah var güzelim. İnkar etmeyelim. Ama şöyle bir bakıma ihtiyacım var.