Michalie: Het vervolg van My Hero, Michael.

1.

Nathalie POV
Het is zaterdag. Ik wordt wakker en kijk op mijn wekker. 10:15. Ik ontgrendel mijn mobiel en zie tussen alle spamgroepen een berichtje van Michael.

Heey liefste, van harte gefeliciteerd! Kan je vandaag afspreken? Moet je wat vertellen ❤️

Ohja! Vandaag ben ik jarig! En natuurlijk wil ik wat afspreken, maar hij moet iets vertellen? Uh oh...
Dankje! ❤️ Eehm... Ja is goed denk ik....

Geen zorgen, het is positief! :)

Wat? Hoe dan? Kan hij gedachte lezen? Hij zei wel dat hij het aan mijn ogen kon zien als ik flipte, maar gedachtelezen....? Dat gaat wel erg ver. In ieder geval, ik had vandaag toh niks te doen dus kon ik net zo goed naar hem gaan.

Dan is het goed! Hoelaat kan ik komen?

Zal ik je om 1 uur op het station ophalen?

Isgoed!

Zie je dan x

Tot zo x

Het is maar een half uurtje met de trein, en dus heb ik nog bijna 2 uur. Ik kleed me aan, doe mijn make-up en ga naar beneden om te eten. De hele woonkamer is versierd en er ligt een cadeau op de tafel. Een iPhone 5S!

"Dankje mam!" Roep ik.

"Geen probleem lieverd." Zegt ze, en ze geeft me een knuffel.

"Ohja, mam, ik ga zo naar Michael!"

"Is goed lieverd, veel plezier!"

Ik pak mijn tas in en loop naar het station, omdat dat maar 5 minuten lopen is. Als ik er ben, besef ik pas dat het eigenlijk veel te koud is om zonder jas buiten te staan. Gelukkig komt mijn trein er bijna gelijk aan. Ik stap in en pak mijn nieuwe mobiel. Ik heb gewoon hetzelfde nummer erop en al mijn foto's enzo heb ik ook nog. Ik app Michael dat ik in de trein zit.

Een half uur later kom ik aan op het station. De deuren gaan open, en daar staat hij. Hij heeft gewoon een spijkerbroek en een zwart t-shirt aan, maar toch ziet hij er nog knapper uit dan normaal. Er lopen wat meisjes langs die hem, voor mijn gevoel, net íéts te lang aankijken. Can't blame them, though. Hij lijkt zo nonchalant, bijna alsof het hem niks uitmaakt, maar toch heeft hij ook iets.... Mysterieus? Ja, dat zal het zijn. Whatever. Ik loop, of nou ja, ik ren naar hem toe, en knuffel hem. Hij trekt me dichter tegen zich aan, terwijl ik mijn hoofd in zijn shirt begraaf. Ik heb hem zo gemist. Ik bedoel; ik heb hem drie weken niet gezien! Weet je wel niet hoe zielig ik ben?! Hij maakt zich voorzichtig los uit onze omhelzing.

"Ik heb je gemist, kitten."

"Ik jou ook, tijger." Lach ik. We zijn zo creatief met bijnamen, echt wow.

Er is niks veranderd op zijn kamer. Oké, het is misschien iets netter dan normaal, maar that's it.

"Dus." Begin ik.

"Dus?" Antwoordt hij onzeker.

Ik grinnik. "Ik dacht dat je iets moest vertellen!"

Hij grijnst. "Ooh, dat. Ja ehm..." Hij blijft even stil.

"Ja?" Vraag ik.

"Divimove heeft geregeld dat we met de Squad en nog wat andere Nederlandse YouTubers voor een half jaar naar America gaan!"

Wow. Dat is natuurlijk super, maar een half jaar?!
1. Ik moet hem een half jaar missen.
2. Misschien ziet hij daar wel andere veel leukere meisjes, en dumpt hij mij.
3. Zie reden 1 en 2.

Oké, over punt 2, dat zal vast niet gebeuren, zo is Michael niet, maar dat heb je nog punt 1 en 3. Oké! Ik snap het! Reden 3 telt niet! Alsnog, ik kan hem geen half jaar missen.

"Nathalie?" Vraagt Michael. Dan pas besef ik dat ik al die tijd stil was.

"Ja?"

"Wat vind je ervan?" Vraagt hij onzeker.

"Super leuk natuurlijk! Maar dan moet ik je wel een half jaar missen!"

"Ohja, daarover, ik moet je nog iets vertellen..."

-------------
Hallo Eendjes!
Ik weet niet eens hoe ik daarbij kom. Wauw. Ik moet sowieso een betere naam voor mijn lezers verzinnen. Help me please :(
Ohja, hoofdstuk 1 en gelijk een cliffhanger. Je mag me niet vermoorden want dan kan ik niet verder schrijven MOEHAHAHAHA. Oké, genoeg creepy gelach voor vandaag. Vanavond kan ik niet updaten dus dan nu maar! 2e hoofdstuk komt zo snel mogelijk! <3

iPhones, sexy zwarte T-Shirts en groetjes van mij.