S~4

146 79 45
                                    

Saat tam 8 de oradaydık. Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. İçerki müzik sesi dışarıya kadar geliyordu. Şarkıyı söyliyenin sesi gerçekten çok iyiydi. Ama bu Umut'un sesi değildi. Demekki henüz çıkmamışlar. Umut gitar çalıp şarkı söyleyenlerden ve gerçekten sesi çok hoş. Onu saatlerde dinleyebilirdim. Tabi heyecandan bayılmadığım sürece.
İçeri girerken istemsizce Aslı'nın kolunu hafif sıktım.

"Napıyorsun kızım?"
"Pardon istemsizce heyecandan oldu."

Gülüşerek içeri girdik. Burası gerçekten çok iyiydi. Herkes deliler gibi dans ediyor, eğleniyordu. Yüzümde bir tebessüm oluştu.

"Defom sen şöyle geç ben bir şeyler alıp geliyorum hemen."
"Tamam canım."

Masaya geçip Aslı'yı beklerken etrafa göz gezdirdim. Sahneden bir ses kulağıma işitti. Herkes bir anda alkışlamaya başladı. Sesin geldiği yöne doğru baktım. Sesin sahibi aynı zamanda kalbiminde sabibiydi Umut'tu. O an sanki etrafta kimse yoktu. Sadece o ve ben... Aslı bana sesleniyormuş. Farketmedim bile kulaklarım sadece onu duyuyor gözlerim sadece onu görüyordu. Sesi kalbime dokunuyor beni hayallere sürüklüyordu...

***

O ve ben beraber bir bahçe gibi bir yerdeyiz el eleyiz. Üzerimde beyaz sade bir elbise var. Beraber bir ağaç göldesine oturmuşuz. Ben omzuna başımı yaslamışım. Osa bana papatyadan taç yapmakla uğraşıyor. Daha sonra ellerimden tutuyor "Seni çok seviyorum neden daha önce farketmemişim bu güzelliği" diyerek yanağımı okşuyor yaptığı taçı başıma takıyor. O an herşey değişiyor. Biz nikah salonundayız. Memur bey bana rutin şeyleri soruyor. Ben "Evett!!!" dedikten onra sıra Umut'a soruyor. Umut tam cevap verecekken birşey beni dürtüyor...

***

"Defne canım iyi misin Defne Defne..."
"Aslı ya tam Umut cevabını söyliyecekti. Ne yapıyorsun kızım ya?
"Defne canım iyi misin ne cevabı ne Umut'u? Çocuk sahnede."
"Tamam Aslı sağol çok iyiyim yok birşey."

Aslı'ya sinirlenmiştim biraz ama kız bilemezdi ve şuan onu düşünemezdim. Hemen bir plan yapmalıydık.

Umut'un şarkısı da bitmek üzereydi. Aslı'ya döndüğümde yanımda değildi. Hay aksi nereye kayboldu bu kız? Şarkıda bitmişti. Sahneye baktığımda Aslı!!! İnanmıyorum o kız ne yapıyor orada?

"Merhaba arkadaşlar. Şimdi aranızdan birini buraya çağırıyorum. Defne canım buraya gelir misin?"

Bardakilerin gözü bir anda benim üzerimde buluştu. Herkes bana bakıyordu. Bacaklarım titremeye başlamıştı. Bu yaptığı Aslı içinde zor olmalı herkesin önünde sahneye çıkabilecek biri değil o.

"Hadi Defne."

Zar zor sahneye doğru ilerledim. Yan masaya doğru baktığımda Umut'la göz göze geldik oda bana bakıyordu bu zaten olan heyecanımı en üst seviyeye ulaştırmıştı. Sahne merdivenlerinden çıkarken Aslı'ya "ne yapacağız" anlamında baktım. Oda bunu anlamış olmalıki "Bizim şarkımızı söyle Umut'un dikkatini çekmek için güzel bir fırsat hadi bakalım."

Aslı sahneden inerken bende heyecanımı bastırmaya ve Umut'a bakmamaya çalışıyordum. Mikrafonu elime aldım ve gözlerimi kapattım...

Gözlerimi açtığımda herkes alkışlıyordu. Umut'un masanına doğru baktım orada yoktu. Yoksa şarkımı dinlemedi mi? Bunları düşünsemde beğenilmek yüzümde bir tebessüm bıraktı. Sahneden inmek için merdivenlere doğru yöneldim. Aslı bana doğru gülümsüyordu.

"Canım çok iyiydin herkes çok beğendi özelliklede Umut."
"Umut şarkımı dinledi mi?"
"Evet hemde sonuna kadar. İlk alkışlayan oydu."
"Peki, ama şimdi nerede neden burada değil?
"Bilmiyorum. Bir telefon geldi sonra koşarak çıktı.
"Koşarak mı? Kötü birşey mi oldu?"
"Bilmiyorum canım."
"Aslı artık gidelim mi? Geç oldu babam 11'e kadar izin vermişti."
"Olur canım."

UNUTMAK MI? ASLA (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin