Bu ilk hikayem iyi mi kötü mü bilemiyorum umarım ki beğenirsiniz^^
"Gizem artık şu çocuğa bakmayı keser misin? Bakışlarınla öldürdün çocuğu kızım" kaç dakikadır gözümü kırpmadan adını bilmediğim çocuğa baktığımı bilmiyordum. Hatta şu an adımı sorsanız onu bile söyleyebileceğimden emin değilim. 3 aylığına okulumuza gelmişlerdi ve tabii ki neden geldiklerini bilmiyordum. Türkçe konuşuyorlardı ama bazı kelimeleri ingilizce söylüyorlardı. Hepsi yapılı çocuklardı ama benim favorim ismini bilemediğim harika gülüşlü bi çocuktu. Aslı'nın beni dürtmesiyle irkildim ve ona döndüm "Ne oldu? Dalmışım." Aslı söylediğim söze iyi bir kahkaha attıktan sonra çocuğa bakarak konuştu "Onu fark ettim ve sanırım bu tarafa geliyor" bakışlarımı Aslı'dan ayırıp ona çevirdim ve evet BURAYA GELİYORDU! Kalp atışlarım Aslı'nın duyduğunu sandığım bir şekilde hızlanırken oturduğum yerde doğruldum. Gülümseyerek karşıma oturdu. ALLAH'IM SANA GELİYORUM! "Merhaba" dedi aşık olası güzellikteki ses tonuyla "Merhaba" dedik Aslıyla aynı anda. " Ben Gizem" dedim ve Aslıyı göstererek "Bu da Aslı" diye devam ettim. "Dylan" diyerek kestirip attı. İsmi bile güzel çocuğun. "Yaklaşık iki saattir bana bakıyorsun" dedi ukalaca ve sırıttı. Kızarmaya başladığımı hissedebiliyordum. "Sana öyle gelmiştir" dedim. "Tamam öyleyse" oturduğu banktan kalkıp bana göz kırptı. Ben sanırım aşık oluyorum. Aşık olmak bana göre değil. Hayır olamam, olmamalıyım. Yerimden hızlıca kalktım ve okul binasından içeri girdim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SPRING ||| o'brien
FanfictionKahkahası o bir ömür bakmak istediğim yüzünde yayıldı. "Beni seviyor musun?" Sorduğum soruyla bi an afallasada hiç bir şey dememişim gibi etrafa bakmaya başladı. "Heey, sana bir soru sordum Dylan" tekrar cevap gelmedi kaşlarımı çattım "Sana bir soru...
