Hızlıca merdivenleri çıktım ve sınıfa girip sırama oturdum. Başımı sıraya yasladım. Çok geçmeden birinin koluma dokunmasıyla irkildim. Bu oydu ve neden şu anda aynı sınıftaydık? "Efendim" dedim huysuz bi biçimde "Sanırım aynı sınıftayız bana alışsan iyi olur güzelim" aynı sınıftamıyız? Ona alışmak mı? VE AZ ÖNCE BANA GÜZELİM MI DEDİ? Ben kendi kendime çatışırken tekrardan beni dürttü "Gizem beni duyuyor musun?" Adımı unutmamış. Zaten hangi insan beş dakika önceki şeyi unutur ki. Benden gene cevap gelmeyince güzel bi kahkaha attı. Kahkahası bile ayrı sevilesi be. Tamam Gizem sakin ol, AŞIK OLMAK YOK. "Aynı sınıfta mı?" Diye sordum şaşkın bi şekilde. Sırıtarak "Öyle görünüyor" dedi hala sırıtmaya devam ediyordu. Ne kadar güzel olsada bu sırıtma bi noktadan sonra beni sinir etmişti "Neden sırıtıp duruyorsun?" Sorduğum soruya sessiz bi küfür ettikten sonra bi kahkaha attı ve en arka sıraya geçip oturdu.
***
Aslı sınıfa girdiğinde bir bana bir de ona baktı. Ona niye bakıyor? Saçını başını.... Yok canım ne kıskanması. Ben hiç kıskanç falan değilimdir tabii ki. İsmini öğreneli şurda kaç dakika olmuştu ve ben kendimi onsuz yaşayamaz gibi hissediyordum. Neden gelmişti ki bu çocuk? Gelmesi hem iyi hemde kötüydü. Kötü olan şu ki ben sanırım ona aşık oluyordum, iyi olansa çok güzel gülüyordu. Tamam, sakinleş Gizem. O da normal bir insan. Hayır değil böyle güzel gülen biri insan olamaz. Tamam sakinleşmem gerekiyor. Belkide annemi arayıp okuldan izin alabilirim ha? Hızlıca ayağa kalktım ve sınıf kapısını sertçe kapatarak sınıftan çıkıp tuvalete doğru ilerledim. Okula telefon getirmek yasaktı bu yüzden gizlice aramalıydım. Boş bir tuvalete girip kapıyı kilitledim. Telefon üç kez çaldıktan sonra annem telefonu açtı. "Anne iyi değilim midem çok bulanıyor, lütfen beni almaya gelirmisin?" Kabul etmeliyim ki yalan söylemek çok zorluyordu. "Revire git ben gelmeye çalışacağım kızım şu an biraz yoğunum, dikkat et" Yüzümü buruşturdum "Daha erken gelmeye çalışırmışın, lütfeeeeen" Dedim huysuz bir biçimde ''Tamam kızım erken gelmeye çalışacağım şu an kapatmam gerekiyor.'' Ofladım ''Peki anne görüşürüz'' tuvaletin kapısını açtığımda bana ve elimdeki telefona bakan müdür yardımcısını gördüm. Gizem kızım bu sefer bittin sen, bittin. ''Gizemcim bakıyorum da yıla mükemmel bir başlangıç yapmışsın ve bunu tuvalet yerine odamda konuşmak istiyorum.'' dedi ve elimden telefonumu çekip aldı. Hızlı adımlarla tuvaletten çıktıktan sonra benden oflayarak peşinden gittim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SPRING ||| o'brien
FanfictionKahkahası o bir ömür bakmak istediğim yüzünde yayıldı. "Beni seviyor musun?" Sorduğum soruyla bi an afallasada hiç bir şey dememişim gibi etrafa bakmaya başladı. "Heey, sana bir soru sordum Dylan" tekrar cevap gelmedi kaşlarımı çattım "Sana bir soru...
