SPRING ||| o'brien

episode 12

DYLAN'DAN

-4 Ay sonra-

Telefonumda geziniyorken karşıma çıkan fotoğrafa bakıp gülümsedim. Gizem 32 diş gülüyordu ve çok tatlıydı. Onu çok seviyordum. Aklıma gelmişken onu aradım. Telefonda duyduğum erkek sesiyle yerimden kalktım. Ne oluyor lan.

''Dylan''

''Sen kimsein, Gizem nerde?'' dedim sinirli bir ses tonuyla.

''Ben Enes, Gizem...''

''Sen neden Gizemin yanındasın lan?'' dedim bağırarak.

''Gizem...''

''Gizem ne? Bir şey mi oldu? Bir şey mi yaptın ona?'' dedim elimi boynuma götürerek.

''Gizem bir trafik kazası geçirdi ve durumu hiç iyi değil.''

''Ne...''

''Dylan duyuyor musun?''

''Nerdesiniz şimdi hemen bana mesaj olarak adresi at, geliyorum.'' dedim akan göz yaşımı silerken.

''Tamam...'' telefonu hızlıca kapattım ve üstümü dahi değiştirmeden evden çıktım. Ona bir şey olmaması için dua ediyordum. 

Enes'in mesaj attığı adrese vardığımda arabamdan inip hızlıca içeriye doğru koşmaya başladım. Orada duran hemşirelerin yanına vardığımda nefes nefese kalmıştım.

 ''Beyefendi iyi misiniz?'' dedi bir hemşire. Nasıl iyi olabilirim acaba? ''Gizem, Gizem Sert hangi'' yutkundum. ''Trafik kazası geçirmiş olan, nerede şu an?'' ''Az önce ameliyata girdi, 2. kata çıkın sağda.'' ''Teşekkürler'' deyip yukarıya doğru koşmaya başladım. 

Vardığımda Aslı yerde oturmuş ağlıyordu, Annesi ifadesiz bir biçimde yere bakıyordu. Babası yere çömelmiş, yüzünü saklıyordu. Enes Gizemin annesinin yanına oturmuştu. Bende geçip Aslı'nın yanına oturdum.

Yaklaşık 20 dakika sonra doktor yanımıza geldi. Bir anda  annesi ve babası hariç hepimiz ayağa kalktık. Doktor orta yaşlı bıyıklı bir adamdı.

''Gizem nasıl?'' dedim.

''Çok kan kaybetti...'' gözlerimi kocaman açıp doktora bakmaya devam ettim. Umarım ona bir şey olmamıştır.

''NE OLDU GİZEMİME?'' Aslı hıçkırmaya başlamıştı. Annesi ve babası ifadesiz bir biçimde öylece oturuyordu.

''0rh- kana ihtiyacımız var.'' benim kan grubum.

''Ben veririm, hatta hepsini bile alabilirsiniz.'' doktor'un eliyle gösterdiği tarafa doğru ilerledim...