Aşk Kapıyı Çaldığında

AİLE YEMEĞİ

Multimedia'da yemeğe giderken giydikleri kıyafetler var.Keyifli okumalar.

Ecem'den;

Sabah uykusu...

Sabah uykusu benim için çok güzel bir şey.Benim asla vazgeçemeyeceğim iki şey var.Biri uykum.Diğeri ise limonlu dondurma.

-"Kızım hadi kalk."Kumsal beni mi uyandırıyor?Bizim Kumsal.

-"Bunu sana ödeteceğim.Ya bugün hafta sonu ne günahım var benim."

-"Ya ben acıktım.Sizi mi bekleyeceğim?Mira'yı uyandıramadım uykusu baya derin heralde."

-"Tamam ben geleceğim,sipariş falan ver en azından."

-"Tamamdır."dedikten sonra odadan çıktı.

Ben de yatağımdan kalkıp dolabıma doğru yöneldim.Kot şortumu giyip salona doğru yöneldim.İlerlerken kolum sertçe tutuldu ve birisi beni kenara çekti.Bunu yapan kişi Efe idi.

-"Hayvan mısın?"

-"Evet,öyleyim."

-"Ne var?"

-"Bugün benimle gelmen gerekiyor.Ayrıca sevgilim olman gerekiyor."

-"Bana çıkma teklifi mi ediyorsun?"dedim şaşkınca.

-"Benim gibi bir çocuk senin gibi bir kıza.Asla."

-"Ne diyorsun o zaman."dedim.Dediklerine bozulmuştum.Neyim vardı sanki benim.

-"Peşimden sürekli koşan bir kız var.Akrabamız.Babam okulum bitince beni onunla evlendireceğini söylüyor.Ben de o kızla evlenmek istemediğim için sevgilim var dedim.Ve bu akşam aile yemeği yiyeceğiz.Babam da sevgilimle tanışmak istiyor."

-"Hayır."

-"Bu mu yani?Sana beni kız gibi zorla evlendirmeye çalıştıklarını söyledim.Gelmek zorundasın.Geleceksin."Bu cümleyi sinirle söylemişti.Kaybedecek bir şeyim yok.Daha fazla sinirlendirmemin anlamı yok.Hem zaten okul,ev falan sıkılmıştım.

-"Peki"dedim.

-"Hemen hazırlan."

Bunu demesiyle hemen odama geçtim.Kızlara bir şey söylemeyecektim.Çünkü bir sürü soru soracaklardı.En beğendiğim elbisemi giydim.Daha sonra makyaj yaptım.Ve kendimi dışarıya attım.Bu aşamada hızlıydım.Çünkü kızların beni görmesini pek istemiyordum.Arabanın yanına gittim ve bir süre bekledim.Kız olan bendim ne kadar yavaş hazırlanıyordu böyle.

-"Sen cidden körsün."Arabadan gelen ses Efe'nin sesiydi. Arabaya baktığımda Efe arabadaydı.

-"Sen de cidden aptalsın."Bunu dediğimde arabaya binmiştim.O da benim binmemle arabayı sürmeye başlamıştı.
-"Olabilir."Bu sözlerine çok sinirleniyordum.

Eve geldiğimizde evin çok büyük olduğunu gördüm.Eve doğru ilerlerken buldum kendimi.Evin kapısına geldiğimizde çok heyecanlanmıştım.

-"Bu kadar heyecanlanma."Bunu dedikten sonra zile bastı.Ardından elimi tuttu.Bu yaptığı heyecanıma heyecan katmıştı.Kapıyı bir kadın açtı.

-"Hoşgeldiniz Efe bey."dedi Efe'ye bakarken.Efe hiçbir şey demeden içeri girdi.Adımlarım yavaşlamıştı.Salona girdiğimizde büyük bir masada insanlar oturuyordu.Bir anda gözler bize döndü.

-"Hoşgeldiniz."dedi masanın en başında oturan yaşlı adam.

-"Hoşbulduk dedecim."Bunu söylerken masaya doğru yönelmiştik.

-"Sevgilin bu mu?"dedi bir kız.Benimle aynı yaşlardaydı.

-"Onun adı Ecem."Masaya oturduk.Ve bize servis yapılmaya başlandı.

-"Benim adım da Zeynep.Efe'nin kuzeniyim."Bu Efe'nin peşinden koşan kız olmalıydı.

-"Tanıştığımıza memnun oldum."

-"Hazır tanışmak dediniz.Nasıl tanıştınız?"dedi Zeynep'in yanındaki çocuk.15 yaşında falan olmalı.Küçücük yaşıyla ne düşünüyordu böyle!

-"Ecem anlatsana."dedi Efe.

-"Ben mi anlatayım.Ta-tamam.Eee üniversitede aynı sınıftayız.Orda tanıştık."

-"Aradığım cevap bu değil."dedi çocuk.Çocuğa dalmamak için kendimi zor tuttum.

-"Bir gün sınıftan çıkıyordum.İşte kapının önünde çarpıştık."

-"Bu mu yani?"dedi Zeynep.

-"Ay ne bekliyorsun?Filmlerde ki gibi tanışmamızı falan mı bekliyorsun?"Bunu sinirle söylemiştim.Ve konuyu geçiştirdiğimi
düşündüm.Yemeğin geri kalanında havadan sudan konuşmuştuk.Sonra ise müzik çalmaya başladı ve herkes eşini dansa kaldırdı.Masada ben,Efe,Zeynep ve şu gıcık bücür kaldık.

-"Benimle dans eder misin?"Bu cümleden sonra gözlerim ona kaydı.Buna dünden razıymışım gibi elini tutup kalktım.

Dans ederken sadece gözlerine baktım.Bana biraz daha yaklaşınca heyecanlandım.Kulağıma doğru eğildi ve şunları söyledi:

-"Şuan yaptıklarımı ciddiye alma."

ODUN.Tek kelimeyle odun.Bunu sonra söyleyemez miydi?Ama bu cümleyi hiç söylememiş gibi dans etmeye devam ettim.Çünkü uzun süredir bu kadar huzurlu olmamıştım.Ve huzuru bu adamın kollarında bulacağımı hiç düşünmemiştim.

Sanki müzik eşliğinde değil de düşüncelerim eşliğinde dans ediyordum.Gözlerime öyle bakıyordu ki sanki bu yaptığımız bir oyun değildi.Sanki biz gerçektik.Sanki biz bizdik...

-"Gençler şarkı bitti."Adamın sesini duyduğumuzda hemen ona döndük.Oturmamız için masayı gösterdiğinde:

-"Biz artık gidelim babacım."dedi Efe.

-"Hadi ama daha gece yeni başlıyor."dedi Zeynep.

-"İşlerimiz var biz gidelim."dedim.

-"Peki siz bilirsiniz."dedi Efe'nin babası.

Vedalaştıktan sonra arabaya ilerledik.Arabaya bindik ve hiç konuşmadık.Kafamı cama yaslayıp öylece dışarıyı izledim.Eve geldiğimizde yine hiç konuşmadık.Eve girdik.Kızların sorularına cevap verdikten sonra odama çıktım.Kıyafetimi çıkarıp kendimi yatağa attım.

Çok değişik bir duyguydu.Garip bir şekilde bugünün gerçek olmasını istemiştim...

Oylarınızı bekliyoruz.Sizi seviyoruz.