Aşk Kapıyı Çaldığında

RÜYA

Multimedia'da üste Kumsal, Mira ve Ecem var.Onların altında da Egemen ve Mira var.

Mira'dan;

-"Hani anlatacaktın bana."dedim Ayşe'ye.Bana Eylül ve Egemen'in arasında ne olduğunu anlatacaktı.Eylül sürekli Egemen'e bakıyordu.

-"Ya Eylül hiç yalnız bırakmadı beni."Haklıydı.Ama Eylül bugün okula gelmemişti.

-"Hadi anlat şimdi."dedim.

-"Tamam.Eylül haksız."dedi yüzü düşmüştü."Bu konudan Eylül'e bahsetme."Başımı onaylar gibi salladım."Eylül ve Egemen eskiden sevgiliydi."Bunu söyleyince ağzım aralandı.Şaşırmıştım.

-"Ve Eylül Egemen'i aldattı."Bunu hızla söyledi.Olamaz.

-"Ben gitsem iyi olacak."dedikten sonra hemen sandelyeden kalktım.

Okuldan çıkıp sahile gittim.Deniz kenarına gittim.Düşündüm.Belki de bu işe karışmamam gerekiyordu.İzmir'de ailemin yanında kalmam en mantıklısıydı.
Düşüncelerime dalmışken yanıma birisinin oturduğunu fark ettim.Yanıma baktığımda Egemen bana bakıyordu.

-"Ben her şeyi öğre-"İşaret parmağını dudağıma götürerek susmamı sağlamıştı.Normalde konuşabilirdim ama heyecandan dondum kaldım.

-"Benim anlatacağım bir şey var."dedi ve parmağını yavaşça çekti.Ve devam etti:

-"Geçen gün rüyamda seni gördüm.Tesadüfen karşılaşıp sımsıkı sarılıyorduk.Hiç bırakmayacakmış gibi,hiç bitmeyecekmiş gibi.Sonra ne oldu biliyor musun?Uyandım baktım sen yoktun ama senin kokun vardı.İnanamazsın belki ama odamda gerçekten senin kokun vardı.Akşama kadar da çıkmadı o koku.Neden öyle oldu bilmiyorum.Her neyse.Senin için bunların bir önemi yok ne de olsa.Bana hiç değer vermediğini biliyorum.Senin için bir önemim olmadığını.Ama bunları söyleyip içimi rahatlatmam gerekiyordu."dedikten sonra yanımdan hızla kalktı ve uzaklaştı.Gözden kaybolana kadar onu izledim.

Söyledikleri hala aklımdaydı.Önemi yokmuş.O benim için ne kadar değerli olduğunun farkında değil miydi?Belkide belli edemiyordum.Bir an önce bu soğuk davranışlarımdan kurtulmalıydım.Belki de o rüya bir işaretti.Eylül konusunu hiç düşünmeden telefonumu çıkardım.Eylül yüzünden Egemen'i görmemezlikten gelemezdim.Hatalı olan Eylül'dü.Mesaj atmadan önce düşündüm.Acaba Eylül'e hala aşık mıydı?Ama mesajı yazacaktım.Ne olursa olsun.

Sen benim için önemsiz değilsin.Seni ilk gördüğümden beri aklımdan çıkmıyorsun.Sen benim için değerlisin.Bunu unutma.Sen benim hayatıma girdiğinden beri benim için değerlisin.

Mesajı attıktan sonra denizi izledim.Sonra kendi kendime konuştum.

-"Eylül'e hala aşık mı acaba?Keşke atmasaydım o mesajı."dedikten sonra bir taş alıp denize attım.

-"Hayır."Egemen gelip yanıma oturdu.Ben gerçekten aptalım.Beni duymuştu.

-"Ne hayır?"dedim.

-"Beni boynuzlayan birine hala aşık olmamı bekleme.Uzun zaman ona olan aşkımdan kurtulamazsam da sonunda kurtuldum."dedi.

-"Aşk senin için bu kadar basit mi?Belki yanlış anlamışsındır."dedim.Saçma bir şeymiş gibi anlatıyordu.Kurtulmak.Ne olursa olsun ondan vazgeçemezdi ki insan.

-"Aşk benim için o kızdan sonra basit oldu."dedi.Uzun bir süre birbirimize baktık.Yüzünü incelerken gözlerim dudaklarına kaydı.Onun gözleri de benim dudaklarıma kaymıştı.Kıpkırmızı olduğumdan emindim.

-"Saat geç olmadı mı?dedim.Bu durumdan kurtulmalıydım.Gözleri gözlerime kaydı.Bir an duraksasa da ayağa kalkıp motora doğru ilerlemeye başladı.Ben de arkasından gittim.Kaskı bana uzattı ve motora oturdu.Bende oturup kollarımı beline sıkıca sarıp,başımı sırtına yasladım.Burası huzurluydu.Ardından eve doğru yol almaya başladık.

Hızlı gidiyordu.Çok hızlı.Bir an fazla tedirgin oldum.Ama eve sağ sağlim gelebilmiştik.Motordan inip kaskı ona uzattım.Kaskı sessizce alıp arkasına koydu.Sonra motordan indi.

-"Rüyam keşke gerçek olsaydı."dedi.Bir an adımlarım yavaşladı ve arkasında kaldım.Ona bakarken o beni takmadı.Eve girdi ve kapıyı açık bıraktı.Ben de arkasından ilerledim ve eve girdim.Sırıtıyordum.Rüyanın gerçek olmasını mi istiyordu?Ah inanamıyorum.

-"Ne o pişmiş kelle gibi sırıtıyosun."dedi Toprak.

-"Ağzını topla oğlum.Yoksa ben toplarım."dedi Kumsal.

-"Sakin ol prenses."dedi Toprak.

Onları takmadan ev telefonunu alıp odama doğru ilerledim.Yatağıma oturdum.Ve annemin telefon numarasını yazdım.Annemin sesini özlemiştim.Telefonu kulağıma götürdüm.

-"Alo."Annemin sesi kulaklarımı doldurdu.İstemsizce ağlamaya başladım.Sessiz bir şekilde ağlıyordum.

-"Alo,kimsiniz?"Bir kez daha sesini duydum.Onu çok özlemiştim.Amacım ağlamak değildi ama ağlıyordum.Sesini duyup kapatacaktım.

Telefonu hemen kapattım.Ve sesli bir şekilde ağlamaya başladım.Beni çok zor affedecekti.Onları öylece bırakıp gitmiştim.Ağlamam biraz daha şiddetlendi.Ve odamın kapısı açıldı.Evdeki herkes gelmişti.En önde kızlar.Egemen de gelmişti.Bana bakıyordu.Kızlar hemen yanıma geldi.Küs olmamıza rağmen Ecem'de bana sarıldı.Üçümüz sıkıca sarıldık.

-"Ne oldu?"Ecem'in sesi tedirgindi.

-"Annem."Sesim kısık çıkmıştı.

-"Siz çıkın."dedi Kumsal erkeklere dönerek.Egemen çok garip bakıyordu.Erkekler çıkınca oturduğum yatağa yattım.Kızlarda yanıma yattılar.Bana sarıldılar.

-"Biz senin yanındayız."dedi Kumsal güven veren bir sesle.

-"Biliyorum."dedim.

Uyku beni esir alana kadar kızlara öylece sarıldım.

Oylarınızı bekliyoruz.Sizi seviyoruz :)