Moonwalker Halleri :)

Yaşanmış Moonwalker Anıları 1#

Ben @Sailormoonwalker (bu kitabı yazan şahsiyet) ve şimdi size kendi yaşanmış anılarımı paylaşacağım :)

#Bu sene,yani sekizinci sınıfın başlarında bir olay yaşanmıştı.Michael'ı her yıl daha da çok seviyordum.O sene de benden duyabileceğiniz tek kelime 'Michael Jackson' olmuştu.Arkadaşlarımla biraz tartışmıştık herhalde.Onlar Michael'ın kendini beyazlattığını söylüyorlardı.Şiddetle karşı çıkıyor ve gerçeği anlatmaya çalışıyordum.Derken okul çıkışında Michael ile alay etmeye başladılar.Onlarla aynı yoldan yürüyordum.Adımlarımı hızlandırmaya çalıştım.Arkamdan Michael'a sövüyor hakkında kötü şeylerden bahsediyorlardı.Michael'ın sesini duydum kulaklarımda."Neden bunu yapıyorlar neden? Neden? Bunu hakedecek ne yaptım? Niye benimle alay ediyorlar?" Gerçekten onun ağlayan sesini duydum zihnimde.Eve başka bir yoldan hızlıca saptım.Eve gittiğimde direk odama attım kendimi ve bir süre ağladım.Annemin neden ağladığımı sormasını istemiyordum.Bu yüzden bir süre sonra ağlamayı kestim.Çünkü onlar bile Michael ile dalga geçebiliyorlardı.Beni anlamıyorlardı.

Sonrasında,ertesi gün çok sessizdim.Kimseyle konuşmadım.Sadece en yakın arkadaşımla konuştum ve rahatladım.Daha sonra buna takmamaya başladım.Onlar Michael hakkında atıp tutuyorlardı çünkü beni rahatsız etmeye çalışıyorlardı.Ve gerçekten de öyleydi.Zamanla kimse Michael hakkında dalga geçmemeye başladı.Beni öyle kabullendiler.Ceryanda kalan sınıf kapısı kendiliğinden açıldığında "Michael Jackson'un ruhu geldi" dediler ve hepberaber güldük.Asıl iyi olan ne biliyor musunuz; sanırım Michael'ı iyi temsil ettim.Allah'a şükür kimseyle kavgalı dövüşlü değilim.Sınıfarkadaşlarım beni ben de onları seviyorum.Michael'a her ne kadar sövmüş olsalar bile onları özlüyorum.

#Bir diğer anı ise utanç verici.Yine sekizinci sınıftayız ve arkadaşlarım Michael hakkında atıp tutuyor.Derken arkadaşlardan biri,erkekti, "Öyle demeyin seviyom ben o adamı..." falan dedi.O an baskı içindeydim.Kime ne cevap vereceğimi bilmiyordum.Anlık bir sevinçle arkadaşa sarıldım.Off çok utanç vericiydi :D
O an ayrımına varamadım tabii.Sonradan fark ettim.Neyse ki kimse takmamıştı.Zaten önceki paragrafta da dediğim gibi,zamanla bana ve Michael Jackson saplantıma alıştılar.Onlardan ayrılacağım için üzülüyorum.Arada düşüncesiz ve dengesiz davransalar bile bana karşı hep naziktiler.Umuyorum ki yeni başladığım lisede de böyle olur.

Peki sizin duygusal çöküntü yaşadığınız anılarınız var mı? Michael'a laf eden arkadaşlarınızı affettiğiniz oldu mu? Yoksa onları asla affetmemek üzere yemin mi ettiniz kendinize?