Ik kijk in de spiegel, de bult is gelukkig al aardig afgezakt. Mam schrok zich helemaal de pleuris toen ik thuiskwam. Ik grinnik, maar dat duurt niet lang omdat er al hoofdpijn komt opzetten. Ik loop de trap af, richting de keuken. Mijn moeder zit te lezen. Ze is klein maar fijn en heeft duidelijke rondingen. Op zich ziet ze er voor een moeder niet slecht uit. Tenminste dat zeggen mijn vrienden altijd. Ikzelf? Tsja, het is en blijft mijn moeder. "Leon, zeg gewoon wat er is. Maar zit niet naar me te staren". Zegt ze. Ergernis borrelt in me op, ze weet altijd precies of er iemand achter haar staat en soms ook nog wie. "Mam? Heb je aspirientjes?".
"Nee, hoezo jongen?"
"Ik heb barstende koppijn" brom ik.
"Hey,hey, je hebt hartstikke veel hoofdpijn. Maar we doen hier niet aan het woord 'kop' ". Ik zucht diep. "Ga anders even naar buiten, frisse lucht doet je vast goed". Ze zet haar leesbril af en kijkt me doordringend aan met aan gifgroene ogen. Mijn zusje heeft precies dezelfde ogen. "Okey, Okey, ik ga naar buiten!" Ik gooi mijn handen in de lucht als teken dat ik me overgeef. Ze glimlacht. Eigenlijk is het een topmoeder. Sinds pap overleden is moest ze alles alleen doen. Haar vriendinnen lieten haar stikken. Mijn moeder heeft namelijk het oude huis peperduur verkocht. Zodat ze nog meer geld had om goed voor ons te zorgen. We hadden het duurdere leven makkelijk kunnen betalen. Maar ze wou liever een slimme beslissing nemen.
JE LEEST
Mysterious nights
Vampirgeschichten2 tieners, een jongen en een meisje. Allebeide even mysterieus. Allebeide even aantrekkelijk. Allebeide dezelfde interesses. Zou perfect moeten passen, of niet soms? Wat gebeurt er als zij hem ziet? Waarom rent zij weg? Waarom hebben ze elkaar nooi...
