Ik loop richting haar bed en ga zitten. Ik hoor dat ze haar ademhaling even inhoudt en daarna doorademt. Haar hart klopt sneller en het angstzweet loopt over haar rug. Hier ligt vast een wapen onder. Ik moet me ontzettend inhouden om haar niet aan te vallen. Maar het is zo lastig. Haar bloed circuleert snel rond haar hart, het water loopt me al in de mond.
"Hoelang heb je die kaart al?" Ik wijs naar de muur. Ze kijkt niet eens, een jaar is het antwoord. Ik knik. "Wel ik ga maar eens" en ik sta op. Haar wenkbrauw gaat even omhoog, dan knikt ze.
We lopen de trap af, zij loopt voor me. Het is zo makkelijk om haar aan te vallen. Haar geur, haar onverklaarbare gedrag. Haar aantrekkelijkheid, pardon!! Zei ik aantrekkelijkheid?? Wat denkt mijn brein wel niet?! Ze is een prooi dat is alles. Ik zucht even. "Ben je oke?" Vraagt ze. Ik brom iets terug. Ze is nog bezorgd om me ook. Wie had dat gedacht?
JE LEEST
Mysterious nights
Vampir2 tieners, een jongen en een meisje. Allebeide even mysterieus. Allebeide even aantrekkelijk. Allebeide dezelfde interesses. Zou perfect moeten passen, of niet soms? Wat gebeurt er als zij hem ziet? Waarom rent zij weg? Waarom hebben ze elkaar nooi...
