Iets in zijn gedrag scherp mijn oplettendheid aan. Ik weet niet precies wat, maar het heeft met hem te maken. Hij houdt iets achter, dat is zeker.
"Zeg, waar is je kamer?" Hij kijkt me nieuwsgierig aan. Vragend kijk ik hem aan. "Waarom.. Vroeg je dat??" Vraag ik aarzelend. "Omdat het in me opkwam". Hij kijkt me kort aan.
"Okay, waarom ook niet" ik haal mijn schouders op en gebaar dat hij moet meekomen."Dit is best stijlvol ingericht" merk hij op. Ik draai me om om commentaar te leveren. Maar als ik zijn grijns zie hou ik me in. Het is namelijk een grote zooi bij elkaar gezochte troep.
"Sorry dat ik het niet kon opruimen".
"Maakt niets" hij gaat op mijn bed zitten. In een mum van een seconde hou ik mijn adem in en besef dat ik moet doorademen. Gewoon normaal doen. Moeilijker gezegd dan gedaan, als iemand op al je wapens zit.
JE LEEST
Mysterious nights
Vampire2 tieners, een jongen en een meisje. Allebeide even mysterieus. Allebeide even aantrekkelijk. Allebeide dezelfde interesses. Zou perfect moeten passen, of niet soms? Wat gebeurt er als zij hem ziet? Waarom rent zij weg? Waarom hebben ze elkaar nooi...