16. He

52 2 0
                                    

"Héé!!" Roept ze verbaasd uit. "Waar was dat pistool gisteren voor nodig!?!" Sis ik kwaad. Haar ogen zoeken de mijne op. "Om je te beschermen" zegt ze klakkeloos. "Te beschermen?? " ik frons mijn wenkbrauwen. "Het is voor je eigen bestwil om mij niet achterna te komen. Anders was je nu allang dood geweest." Ze haalt haar schouders op.

Ik laat haar los. We kijken elkaar enkele seconden aan. Tenminste, dat was de bedoeling. Maar de seconden worden allang een paar minuten. "Ik ga er maar vandoor" zeg ik dan. Nu ben ik degene die haar een kus op haar wang drukt en haar verbaasd laat staan.

Mysterious nightsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu