-Bölüm 2-

37 4 0
                                    

İnanamıyordu Defne. Ağzı açık kalmıştı. Tamam Duygu çılgındır yaşıda çılgınlık yapmaya müsaitte hamilelik fazla biraz. Pardon biraz dedim.

Duygu durmadan ağlıyordu. Babam ise bağırıp çağırıyordu.

"Ya sen nasıl bir insansın? Biz seni okul okutmaya yollayalım senin aklın fikrin aşkta. Biz seni böyle mi yetiştirdik? Terbiyesiz."

"Tamam Hasan sakin ol."

Abim hala olayın şokunda belli ki. Sesi bile çıkmıyordu. Normalde olsa ohoo babamdan daha çok bağırırdı da. Neyse.

"Ne abartması Nimet? Hayal mi görüyorsun? Kararımı verdim. Bundan sonra okula gitmiyorsun. Bu bebeğide doğuruyorsun."

"Ama baba.."

"Ne babası?"

"Baba senin benim tüm mimar olma hayallerimi yıkmaya hakkın yok."

"Seninde böyle terbiyesizlikler yapmaya hakkın yok."

"Ayy ne kadar düşüncesizsiniz. Bence evlensinler. Kızın okumasını istiyorsa okutur. İsterse hamileyken okulunu dondurur daha sonrada gene başlar okumaya. En azından kız bir daha sınavlara hazırlanmaz."

"Aslında mantıklı düşünüyor Defne. Şaşırttın beni kızım."

"Yaşa be abla! Resmen hayatımı kurtardın."

"Defne sen gerçekten babanı bile ikna ettiysen sende bayağı gelişme var."

Gecenin 4'ü olunca uykusuda geliyordu Defne'nin.

"Sizle uğraşamayacağım daha fazla. Gidip yatmam lazım rahat yatağımda."

Yatağıma kafamı koyduğumda içimde bir huzursuzluk vardı. Ipad'i aldım. Tam facebookta dolanırken önüme şok olduğum bir fotoğraf geldi. Eski sözlüm Fırat. Ve onu benden çalan cadaloz Şeyma. Birde utanmadan evlendiği anın karelerini çekmiş. Görgüsüz gibi facebooka atmış. Gerçi bende yapardımda onunki görgüsüzlük benim gözümde. Sabah olmasa bile üşenmeyip whatsapptan mesaj attım Eylül'e.

•Eylülüm•
Cadoloz Şeyma şırfıntısı evlenmiş benden çaldığı adamla. Sinirden küplere bindim. (Gönderildi.)•

Bir hışımla teknolojik aletlerimi kendi yatağımın yanına yaptırdığım dolaba koydum. Huzurlu bir şekilde uykuma daldım.

Sabah Defne uyandığında hala ağlayış sesleri duyuyordu. Odasından çıkıp oturma odasına baktığında Duygu'nun sevgilisi Anıl ile hararetli bir biçimde konuşuyorlardı.

"Ne oluyo be sabah sabah?"

"Ya abla bu gerizekalı hala evlenmeyip beraber yaşayalım diyor. Ya oğlum babam ağzıma eder. Bak tek şansım sensin."

"Ya hayatım evlenmedende seninle aynı evde kalabiliriz. Ben evliliğe karşıyım."

"Aa başlarım senin evliliğe karşılığına. Sen kimsin? Beni deli etme. Öldürürüm seni. Bu haltı yerken aklın nerdeydi?"

"Tamam abla. Haklısın."

"Aa şırfıntıya bak be. Benim sözümü dinlemez.."

Sorunlu AileHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin