Pov Fenne
Het is nog steeds vroeg in de ochtend en Cameron en ik zitten nog steeds buiten. Er is een ongemakkelijke stilte. Dussss hoe gaat het tussen Anne en jou? Vraag ik maar om de stilte te verbreken. "Niet zo goed ik ben van plan het vandaag uit te maken." Owhh rot voor je. Diep van binnen ben ik wel blij. "Valt wel mee." Zegt Cameron. "Luister Fenne, ik vind het nu heel erg ongemakkelijk tussen ons en ik hou nog steeds van je." Zegt cameron. "Cameron, dat van ons dat is geweest, het spijt me." Zeg ik en loop naar binnen. Ik kijk nog een keer achterom hij kijkt me met een teleurstellende blik aan. Als ik de deur heb dicht gedaan zak ik oo de grond met mijn handen tegen mijn hoofd, waarom heb ik zojuist tegen de man van mijn dromen gezegd dat de relatie tussen ons is geweest. Zeg ik tegen mezelf. Als ik op mijn mobiel kijk zie ik dat het al half 7 is. Ik besluit om nog even op mijn keyboard wat te spelen. Ik stop mijn oortjes in de keyboard zodat mijn ouders niet wakker worden. Ik speel nog een keer hurt van christina aguilera. Als ik klaar ben met spelen besluit ik nog heel even te gaan slapen.
*een paar uurtjes later*
Ik wordt wakker door mijn telefoon die trilt. Ik wrijf slaperig in mijn ogen en kijk op mijn telefoon. Heyy, met fenne. Zeg ik slaperig. "Hoii fenne ken je me nog Anne hier." Omdat ik zo slaperig was heb ik niet gekeken wie me belde. Ik slik een keer en vraag dan: wat moet je van me? "Ik wil gewoon dat je weet dat je Cameron niet zomaar terug krijgt, hij heeft het uit gemaakt omdat hij nog wat voor jou voelde zei hij, ik krijg je nog wel en dan pak ik je terug met iets wat je echt pijn doet." Ik krijg tranen in mijn ogen terwijl de telefoon piept. Anne heeft opgehangen en Cameron heeft het met haar uit gemaakt. "Fenne kom je even naar onder de buren zijn op bezoek." Nee, ben bezig. Roep ik naar onder. Eerlijk gezegd heb ik nu nergens zin in niet in Cameron en niet in mensen die vragen stellen. "Kom toch maar even." Roept mijn vader weer. Ik sla een diepe zucht en loop naar de spiegel. Mijn hele mascara is uitgelopen. Moet ik echt komen? Roep ik nog een keer. "Ja, je komt gewoon gezellig mee wat drinken." Roept mijn vader weer naar boven. Ik haal de uitgelopen mascara eraf en doe een nieuw laagje op. Ondertussen zorg ik dat mijn ogen minder rood worden. Als ik klaar ben loop ik rustig naar onder. Als ik voor de deur sta, zucht ik nog een keer diep en net als ik de deur wil open maken wordt die al open gemaakt door ja hoor daar staat hij Cameron. Er is een ongemakkelijke stilte. Hoii zeg ik ongemakkelijk. "Hoii" zegt Cameron terug. Ik loop naar binnen en hij loopt door naar de toilet. Hoii, begroet ik iedereen. Sierra is er ook. Ik ga even naar de tuin zeg ik tegen mijn ouders. Als ik in de tuin aan kom merk ik dat sierra daar zit met nog iemand die er nu even niet is. Hoiii begroet ik haar. "Heyy" zegt ze terug. "Wat is er aan de hand vertel het me maar." Ik plof naast haar neer op een stoel en zucht diep. "Het is mijn broer he?" Vraagt ze. Het is niet alleen Cameron het is gewoon alles en iedereen het wordt me gewoon allemaal even te veel. Sierra trekt me in een knuffel. "Het komt allemaal wel goed."
------------------------------
Hierna komt er nog 1 deel of misschien 2 delen en dan is dit verhaak afgelopen of er nog een vervolg op komt weet ik nog niet. Ik ben al bezig met het volgende deel dus als het een beetje mee zit komt dat deel ook snel online xx
