Snel veeg ik mijn tranen weg en ga rechtop zitten.
"Gaat het wel?"vraag ik voorzichtig.
Ze schud haar hoofd.
Tuurlijk niet het is oorlog.
Maar er is iets vreemd aan haar.
Eerst dacht ik dat dat haar antwoord op mijn vraag was maar ik merkte dat haar ogen de hele tijd schichtig om zich heen keken.
"Hoe heet je?"vroeg ik voorzichtig.
Ze haalde diep adem.
"Melissa."
Ze sprak maar haar blik miste steeds mijn ogen.
En toen pas had ik het door.
