18

36 4 4
door Evatjeuh
door Evatjeuh
                                    
                                              Het kwam heel onverwacht.
Het besloop me stilletjes en sloeg dan genadeloos toe.
Dat gevoel.
Dat verscheurend, pijnlijk gevoel.
Wanhoop.
Zo verschrikkelijk hulpeloos.
Eerst zat ik toen lag ik naast de bank.
Één seconde waarin ik volledig de controle verlies.
Ik lig op de grond en schreeuw.
Ik schreeuw zo hulpeloos hard.
Alsof ik hoop met mijn wanhoop tot bij hem te geraken.
En dan komen de tranen maar ik blijf schreeuwen.
En ik stamp en schop.
Zo hard.
Alsof ik probeer op mijn ledematen uiteen te krijgen.
Ik rol over het dorre veld met hoog uitgedroogd gras.
En daar lig ik dan.
]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]
Hey iedereen 
Eindelijk terug een stukje geschreven en ik heb er weer duizendmiljoen procent zin in.
Ik draag dit stukje op aan @sarivanderheyden 
Want dankzij haar schrijf ik weer.
Ik draag vanaf nu ieder hoofdstuk aan iemand op.
Het enige wat je daarvoor moet doen is voor dit hoofdstuk voten en uit degene die dat doen zal ik dan iemand kiezen aanwie ik een stukje opdraag.
ENNNNN ik volg die persoon dat ook op wattpad.
Ik zou het ook heeeeel fijn vinden als jullie in reactie willen zetten wat jullie van dit boek vinden.
Oh ja en jullie mogen ook altijd andere mensen aanraden om dit boek te lezen.
LOVIES Eva