Multimedia:Eun Bi+T-Ara-Number Nine
*****
Uyandığımda bembeyaz bir hastane odasındaydım. Ah doğru kriz geçirmiştim. Dahası ayrılmıştık. Derin bir nefes alıp. Çağrı tuşuna bastım. "Uyandınız mı? "ay Doktora bak. Aşk acısı çekiyorum ama kusura bakmayın. "Evet. "sesim çatlıyordu. "Kaç saattir uyuyorum? "dedim. "11 saat oldu sanırım. "dedi "İçeriye sevgilinizi alalım mı? "o da mı buradaydı. "Şey tabi."Gülümseyip dışarı çıktı.
1 dakika sonra oda tamamen doldu.Gülümsüyorlardı. Bense karşımdaki yüze buz gibi bakışlar atıyordum."Hi guys?!"diye bağırdım."Yaaa!Küsmüyüz gençler?!"her bağırışımda gözlerim doluyordu. Kafamı yastığa gömdüm."Ağlamak istemiyorum. O yüzden komik şeyler yapın." Oda hala sessizdi. Sessizlik beni sinir ediyordu."Lütfen."diye fısıldadım."Tamam. Ben bir fıkra anlatayım."boğazımı temizledim."Bir gün bir çocuk 1 hafta ortadan kaybolmuş. Daha sonra ortaya çıkmış ve onu deli gibi merak eden sevgilisinden ayrılmış!" kahkaha attım. "Ne kadar komik değil mi?"Baekhyun'a döndüm."Neden?"dedim."Neden? Açıkla affedeceğim!"Baekhyun odada gözlerini gezdirdi."Dışarı çıkın. Eun Bi'ye her şeyi anlatacağım." Yanımdaki koltuğa oturdu.Herkes dışarı çıkınca ona döndüm."Dinliyorum."Boğazını temizledi."Bak anlattıklarımdan sonra düşman olmanızı ve bana kızmanı çok iyi anlarım. Ama dikkatli dinle. Tamam?"kafamı salladım."Ee şey. Taeyeon gidip annen ile konuşmuş. Uyduruk şeyler anlatmış. Ayrılmamızı annen istedi." yutkundum. Dengem şaşmıştı."Ne?!Benim annem?So Young olan?"kafasını salladı."Tanrım!"Baekhyun'a sarıldım."Bırakma beni mal!"
******
Fazla mı duygusal oldu? Anneye ve Taeyeon'a çok küfür etmeyin. Bilmediğiniz şeyler olabilir.
