İki Evren Bir Kraliçe

Tanıdık Birileri

Mult
Multime
d
Pardon ağzımın suyu aktı da
Multimedya'da Ian

Katharine'nin gözünden

"I-Ian?"

Eveeet, hayatımın aşkını paralel evrende bir hücrede görünce tek diyebildiğim zaten kısacık olan üç harfli adı olmuştu harika.

Orantılı yüzü, dudakları, insanın bakınca içini eriten, beni ise buharlaştıran bakışları...Şöyle açıklayayım ki, hayatım normalken ve okulda son derece ezik bir zavallıyken, onu ilk gördüğümden beri platonik aşıktım. Ben şok olmuş bir şekilde hücrenin içindeki yakışıklı insana bakarken onun beni görünce benden daha fazla şaşırmasıyla daha da şaşırdım. Hangimiz daha şaştı bilmiyordum ancak bu cümleler çok saçmaydı bunu biliyordum, o arada beni bu saçmalıktan kurtaran Ian'ın sesi oldu.

"K-Katharine... Yakalanmış olamazsın..."

Fısıltıdan da alçak olan sesini zar zor duymuştum.

O arada varlığını dahi unuttuğum adam kafasını salladı ve kendi kendine mırıldanmaya başladı. Söylediklerinden ancak:" ...Asla böyle bir şansı yakalayamam...Şimdi." gibi şeyler seçebildim.

Adam güvenlik görevlikerini yanına çağırdı.

"Bunu da çıkarın."

"Ama efendim..."

"BANA KARŞI MI GELİYORSUN SEN! HEMEN ÇIKAR ONU!"

Adam cüssesine kıyasla son derece ürkütücü çıkmıştı. Görevli anahtar gibi bir şey çıkardı. Ancak bu deliğe sokulup çevirilecek türden değildi. Adamın elindeki şekillde aynı, kapıdaki baklava şeklindeki oyuğa baktım. Görevli tahmin ettiğim gibi baklava şeklindeki şeyi oyuğa oturttu.(Çok zekiyimdir btw) Adam parmağını üstünde bastırınca şekil parladı ve kilidin açılma sesi duyuldu. Ian zorla ayağa kalkıp parmaklıklı kapıdan geçti. Üstünde yeşil bir tulum ve değişik bir kelepçe vardı. Ian'ın parmaklıklara değmemeye çalıştığını farkettim. Acaba filmlerdeki gibi dokununca şok dalgası falan mı veriyordu.

"Eee? Ne bekliyorsun? İkile buradan çabuk!"

Görevli, adamın bağırmasına karşılık olarak hemen oradan uzaklaştı.

Adam bana baktı. İçinden bir şeyler hesaplıyormuş gibiydi. En sonunda Ian'ı sürükleyerek onunla fısıltıyla karışık bir şekilde konuşmaya başladı. Ben de onları gizlice dinlemeye başladım. Ne yapayım yani? Sesli konuşsalar gizlice dinlemezdim zaten! Onların suçu.

"Benim, Barbara. Sana her şeyi açıklayacağım ama buradan bir an önce çıkmalıyız. Bu arada bu, o değil."

Adamın adının Barbara olduğunu öğrenmiş olmuştum. Gerisini biliyordum zaten.

Barbara adlı adam ve paralel evrendeki platonik aşkım Ian'ın peşinden merdivenlerden indim ve lobiden çıktım. Bu adam bizi nereye götürüyordu ki? Ian neden hücredeydi ve Barbara bizi neden çıkarmıştı? Ormanın içine doğru giriyorduk. Üstelik adamın adının bir kod olduğunu falan ummaya başlamıştım. Aklıma istemsizce VS mankenleri geliyordu. Acaba kaçsam şansım ne kadar olurdu. Barbara bunları düşündüğümü anlamış gibi bana döndü ve gözlerimin içine baktı.

" Katharine... Benim,Cece! Dikkatli bak ve bana inan!"

Adama dikkatlice baktım.

"Gözünde çapak kalmış."

Barbara gözlerini devirdi ve sabırsız bir şekilde üsteledi ama benim Hızlı olmaya pek niyetim yoktu. Bu iş zıvanadan çıkmaya başlamıştı.