Leyla ile Mecnun Devam - 1.Bölüm

615 20 9
                                    

Mahallede kimse yok , her yer sessiz . Ne sahilde geleceğine hep inandığımız gemiyi bekleyen İsmail abimiz , ne de sevmeyi , sonuna kadar mücadele etmeyi ondan öğrendiğimiz Mecnun . 

Saat gece 01 : 00 suları ..

Sahilde usulca , sessiz kıpırdamadan oturan biri var , ama şapkası yok bu sefer , deri ceketi yok . Hangimiz eskisi gibiyiz ki ? Hiç bir kelime konuşmamaya yemin etmiş gibi  , dokunsalar ağlayacak gibi mahallemizin eski hırsızı , pardon ne dedim ben ! o hiç öyle bir insan mı? hakikaten değil artık , yemek bile yemiyor tıpkı eski Mecnun gibi .  Sabahları erkenden çıkıp , akşam Metonya'da uyuyor , eski Metonya . İlk Leyla'nın babası Metin ortalıklarda yoktur. 

Yavuz yavaşça  oturduğu banktan kalkar ve her gün aynı saatte gittiği pastahanenin önünde gözleri dikip bekler . Pastahaneci dayanamaz ve dışarı çıkıp ;

-"Kardeşim yeter bir şey alacaksan  al yoksa bas git buradan ! polise şikayet edeceğim sonunda ! "

Yavuz gözünden akan bir damla yaş ile oradan uzaklaşır . Aklında hep ;

"Daha sana alman pastası yapacağım yavuz "

Bu acı geçecek mi ?

Kaan artık önlüğünden kurtulmuş liseye geçmiş ti . Erdal Bakkalın yokluğunu aratmıyor 1 senedir her gün bakkalı açıyordu , haftaiçleride okulda olduğu için dükkana melül ve annesi bakıyordu. Yine bir sabah Kaan dükkanı açmış dükkanın önünde dertli dertli ustasının nerede olduğunu düşünüyor. O anda sokağın köşesinde biri belirir , o da kim ? Aksakallı dede ! Kaan'ın yüzü ilk defa güler ve koşa koşa dedeye sarılır . Dede gülümseyerek ;

-"Eee.. Nasılsın evlat "

+"Dede neredeydin ? kimse yok ! tek başımayım koskoca mahallede . Ben özledim herkesi !"

Dede asarak olduğu yere çöker ve ;

-"Kaan evladım . Ne diyeceğimi bilmiyorum ama .."

+" Ama ? dede söyle "

-"Üzgünüm Kaan. Artık ben yokum , bu sefer yanınızda olamıcağım. Mahallenin toplanmasında yardım edemem "

Der ve gider .

O gemi gelmeyecek mi yoksa ?


Mecnun ... Ah be mecnun nedir bu çektiğin ? yinemi çöllere düştün. Ama bu sefer başka .

Mecnun Leyla'nın mezarında ellerinden kum geldikten sonra yine çöllere düşer . Bilincini kaybetmiş bir şekilde . Sürekli ilk Leyla ( Ezgi Asaroğlu ) 'nun hayalini görmektedir ve onunla yaşamaktadır çölde . 

Leyla .. Asıl Leyla .

Mecnun ve Leyla'nın hayali her zamanki çöldeki bank ta oturmaktadırlar.

Mecnun gözlerinin içine bakarken ;

-"Çok özledim ben seni Leyla . Özlemek nedir ki zaten ? ben bu kelimeyi yakıştıramıyorum ki Leyla az geliyor bana . Bilmiyorum ne oldu bana , ama her ne olduysa ben hep burada kalmak  istiyorum , senin yanında elini tutmak istiyorum. Umyrumda değil senin yanındayken hiç bir şey."

Mecnun , Leyla'nın elini tutarak devam eder ;

-" Sen hiç konuşmasan da ben mutluyum böyle ya harbiden . "

Leyla hoşlanır bu sözlerden ve gülümser. 

____________

Ah be Mecnun , sen rüyadasın .  Ne karşındaki Leyla gerçek ne de düşündüklerin . Bir an önce uyan Mecnun.

Leyla ile Mecnun DevamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin