~ 3 ~

32 5 0
                                    

~ Daniël

"Ari?" Fluister ik. Zo te zien is ze in slaap gevallen. Wat lief. Ik til haar hoofdje rustig op en leg er een kussen onder. Dan pak ik een deken die boven op de bank ligt en leg het over haar heen. Ze is vast heel moe.. Naja geen wonder als ze me zo vroeg appte vanochtend. Die had zeker weer een nachtmerrie of zoiets. Ik laat haar op de bank liggen slapen en ga zelf op de grond zitten. Ik kijk naar haar hoe ze slaapt. Heel stilletjes en schattig. Haar donker bruine haren vallen over haar gezicht en ik plaats het zachtjes naar achteren uit haar gezicht. Ik weet dat ze mijn aller beste vriendin is. En ik hou van haar. Maar ze zou nooit op dezelfde manier van mij kunnen houden als ik van haar. Daar ben ik zeker van. Het is niet dat ik het erg vind. Ik ben al blij genoeg dat we vrienden zijn. Ik verdien haar niet als 'mijn meisje'. Daar is ze te goed, mooi en slim voor. Ik persoonlijk rook en ga vaak met vrienden naar feestjes. Ik neem haar dan nooit mee omdat ze dan een andere kant van mij ziet, die ze wel al kent maar ik heb het liefst niet dat ze die kant van mij ziet. Met haar ben ik altijd rustig en voorzichtig. Ik wil en kan haar geen pijn doen, dat zou ik mezelf nooit kunnen vergeven. Ze kreunt stilletjes en draait zich dan de andere kant om. Ik glimlach en draai me weer terug naar de actiefilm die ik op pauze had gezet en druk nu weer op 'play'.
Een uurtje later voel ik iemand aan mijn haar zitten. Aria is wakker merk ik. Ik draai naar haar toe en glimlach naar haar. "Hey slaapkop, lekker geslapen?" Vraag ik. Ze rekt zich uit en gaat rechtop zitten. "Ahw ja! Thanks voor de deken! Lief van je, ik sliep vannacht niet zo goed, dat is de reden dat ik inslaap viel denk ik." Zegt ze half gapend. "Dat dacht ik al, had je weer een nachtmerrie dan?" "Ja.. Ik weet alleen niet meer waar ze overgingen" "beste" zeg ik en drink het laatste beetje van mijn cola op. Aria kijkt op haar mobiel hoe laat het is, 17:30. "Wil je trouwens blijven eten?" Vraag ik aan haar. "Oh lief! Maar ik kan niet sorry Danyyy. Ik heb belooft samen met mijn ouders te eten omdat ze morgen ochtend vroeg al naar Japan gaan. Ander keertje oké?" Ze gaat even met haar hand door mijn haar, pakt onze glazen op en brengt het naar de keuken. "Ah ja! Is goed." " ik moet zo wel gaan he! Ik moet rond 6 uur thuis zijn." Zegt ze terwijl ze gelijk doorloopt  naar de gang om haar schoenen aan te doen. Ik loop achter haar aan en houd haar tas voor haar vast. "Thanks Daniël, ik had het naar mijn zin, ik app je nog!" Ze geeft me een kus op mijn wang en rent de deur uit, stapt op haar fiets, zwaait nog naar me en fietst weg.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Hey! Het begin is altijd een beetje inkomen en misschien nog een beetje saai voor jullie.. Maar ik beloof dat het nog leuker of althans spannender gaat worden! Btw als jullie verbetering zien of bepaalde tips of voorstellen hebben willen jullie het me dan melden? Dan weet ik waar ik aan moet werken:)
Thanksss xo'

A thousand thoughtsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu