A thousand thoughts

~ 3 ~

~ Aria

Ik loop de grote mooie villa van opa en oma binnen en kijk me ogen uit. Alles is anders ingericht dan voorheen zie ik, veel mooier moet ik toegeven. Ik voel me nu al thuis..

Mijn oma loopt naar boven de trap op en gebaard ons mee te komen. Opa is vervolgens de keuken ingegaan, waarschijnlijk wat drinken voor ons inschenken. We lopen de grote brede, donkerbruine klassieke trap op. Ik zie een lange gang en 5 deuren. "Die deur daar helemaal links is jouw kamer Aria, en dit is jouw kamer Jules" zegt oma en wijst naar de deur voor haar. "Ik zie jullie wel beneden verschijnen nadat jullie jullie kamer hebben bekeken!" Roept ze nog terwijl ik mijn kamer inloop en mijn koffers neerzet. "Wooow" zeg ik hardop. Dit is zo vet. Er staat een tweepersoonsbed met daarnaast een klassiek kastje en een lamp erop. Verder een inloopkast, een bureau met een computer, een boekenkast en een deur dat doorloopt naar de badkamer die er ook nog is super luxe uitziet.
Ik plof neer op mijn bed en doe mijn ogen eventjes dicht. Even uitrusten denk ik.. Ik ben moe.

Na ongeveer 5 minuutjes zo te hebben gelegen sta ik weer op en loop ik de trap af naar beneden. Achter mij hoor ik een deur open en weer dicht gaan en Jules loopt achter me aan. We lopen de woonkamer in waar al 2 glazen sap op de salontafel staan en opa en oma zitten rustig wat te praten. Ze werpen hun blikken naar Jules en mij. "Ennn wat vinden jullie van jullie kamer?" Vraagt oma aan ons. "Ge-weldig!!" Roepen Jules en ik synchroon uit. Opa lacht en neemt een slokje van zijn thee. "Ik heb jullie zo gemist, ik ben blij om jullie weer te zien. Echt.. Dit had ik toch wel echt nodig" zeg ik dankbaar. We hadden afgesproken niet over papa en mama te praten, in ieder geval totdat wij helemaal gewend waren aan onze nieuwe leventje hier. Dat was het beste, dat vonden we allemaal.

Deze avond hebben we samen met onze grootouders doorgebracht. We hebben oude fotoboeken doorgekeken en soms moesten we huilen om de mooie herinneringen. Daarna hebben we met zijn allen gegeten, het was onwijs lekker! Wat ik wel merkte was dat Jules haar humeur veranderde. Ze reageerde droog en ging vervolgens ook eerder naar boven. Ik liet het gaan en bleef beneden kaarten met opa terwijl oma een boek aan het lezen was. Er stond een rustig Italiaans muziekje op en de openbaart stond aan. Ik voelde me zo op mijn gemak.. De avond vloog zo voorbij en voor ik het wist was het al 23:45. "Ha! Weer gewonnen!" Roep ik hard uit met een overwinnende blik. Oma schiet in de lach. "Ze heeft je weer verslagen hé Hugo" zegt oma giechelend. Opa doet alsof hij een beetje beledigd is en slaat zijn armen over elkaar. "Pff geluk!!!" Roept hij uit. Daarna schiet hij ook in de lach en omhelsd me. "Ik ben blij dat jullie er zijn. We hebben jullie gemist." Na een kus op oma's en opa's wang te hebben geplakt loop ik naar boven en sta even stil voor Jules haar deur. Zal ik vragen wat er aan de hand is? En of er wel iets is? Nee.. Ik laat haar nu wel even. Voor haar was het ook weer een lange en zware dag en is het beter als we er een nachtje over slapen.
Ik stap de douche in en laat het warme water over me heen stromen. Zo blijf ik er nog een kwartier onder staan voordat ik er weer uitkom. Ik droog mezelf af en doe een simpel t-shirtje aan, dan ga ik in bed liggen en val inslaap.

De volgende ochtend wordt ik al vroeg wakker en stap uit bed. Ik open de gordijnen en zie het zonnetje al schijnen. Een mooie dag de omgeving te verkennen, bedenk ik me. Ik leg een rokje met een shirtje op mijn stoel en loop naar beneden om te gaan ontbijten. Terwijl ik naar beneden loop hoor ik allemaal geluiden vanuit de keuken komen. Oma staat pannenkoeken te bakken! Aah wat lief. "Buon giorno nonna" fluister is glimlachend en geef oma een kus op haar wang. "Buon giorno!" Zei ze terug. "Heb je lekker geslapen?" Vraagt ze er gelijk achterna. "Ja! Het bed ligt heel erg comfortabel." Ik ging rustig aan tafel zitten en zag dat er een bord met een pannenkoek met aardbeien erop en chocoladesiroop eroverheen voor me neus wordt geschoven. "Eet maar op lieverd." Ik begin gelijk aan mijn ontbijt. Wanneer ik klaar ben bedank ik oma voor het eten en loop naar boven om me aan te kleden. "Oma ik ga zometeen de omgeving verkennen oké?" Roep ik nog snel. "Dat is goed! Vergeet trouwens niet dat morgen je eerste schooldag weer begint." Ze knipoogt even achter de hoek om en gaat weer verder met bakken.
Mijn eerste schooldag in Italië, pfoe dat wordt wat. Ik hoop dat ik een beetje een gezellige klas heb en dat ik hier de stof net zo goed begrijp als op mijn oude school in Nederland. Maar daar ga ik me nu niet druk om maken natuurlijk. Eerst alles verkennen! Ik kleed me om, poets mijn tanden en doe vervolgens een beetje make-up op.
Ik had Jules nog gevraagd of ze met me meewilde maar ze wilde haar kamer niet uitkomen, is het weer die ene week van de maand..? Of is er iets anders gaande? Maar ook hier ging ik niet over stressen en besloot ik gewoon van mijn dag te genieten..