Balonun üzerinden bir hafta geçti ama ben hala o bakışların etkisindeydim.Arkadaşlarım da bu durumu fark etmişlerdi.Onların yanında dalıp dalıp gidiyordum çünkü.Defne sürekli ne olduğunu sorup duruyordu.Ben de sınav sonuçlarını bahane ederek onu atlatıyordum ama pek de inanmıyordu sanırım.
Defne bize gelmişti.Beraber film izleyecektik.Ben mutfakta mısır patlatıyordum.Kapı çaldı.Defne açtı kapıyı.Beş dakika sonra elinde güzel bir hediye paketiyle yanıma geldi.Ağzı açıktı.
-Kimmiş?
-Kurye.
-Bunu mu getirmiş?
-Hı-hı.
-Ne ki o?
-Bilmiyorum artık.Aç istersen.
Merakla paketi elime aldım.Yırtmamaya özen göstererek açtım paketi.İçinde bir bileklik vardı.Melek kanadı figürlü.Çok güzeldi.Ama kimin gönderdiği yazmıyordu veya bir kart da yoktu.
-Kim bu meçhul ve romantik kişi?
Defne'nin ağzı kulaklarındaydı.
-Ne biliyim ben kim!
-Hadi hadi.Kızım bak bişey var da söylemiyosan konuşmam seninle?
-Ya valla yok,kimin gönderdiğini de bilmiyorum.
-Bu aralar da dalıp dalıp gidiyosun.Anlat çabuk işin aslını.Yoksa vallahi giderim.
-Ya yok bişey.
-Bak gidiyorum.Gidiyorum he.İyi gidiyorum ben.
Defne mutfaktan çıktı.Peşinden koştum.
-Tamam anlatıcam.
Defne heyecanla kolumdan tuttuğu gibi beni koltuğa attı.
-Anlat.
-Baloda maske takıp dans ettik ya.
-Eee?
-Orada dans ettiğim bir çocuk vardı.Böyle mavi mavi gözleri.Boğuldum içinde.
-Yüzünü gördün mü?
-Hayır.Benimle dans ettikten sonra salondan ayrıldı.Sokağa çıkıp baktım ama bulamadım.
-Bu bileklik ondan olabilir mi?
-Bilmiyorum.
-Ayyy!Sonunda birine aşık oldun galiba.
-Emin değilim.Sadece gözlerini gördüğün birine aşık olabilir misin?
-O da senin sadece gözlerini görmüş ama bak aşık besbelli.
-Neyse kapatalım bu konuyu.Boşuna ümitlenmek istemiyorum.Mısırlara bakayım ben.
Kalkıp mutfağa giderken dönüp Defne'ye baktım.Pis pis sırıtıyordu.Kaçar gibi mutfağa koştum.Mısırı tabaklara koydum.Tam götürecektim ki tezgahın üstüne bıraktığım bilekliği gördüm.Yavaşça tepsiyi bıraktım.Elime aldım bilekliği.
-Neden karşıma çıkmıyorsun deniz gözlü.Öldürecek misin beni?
Bilekliği cebime koydum.Tepsiyi alıp içeri gittim.Filmi açtık ama ben sonuna kadar hiçbir şey anlamadım.Gözleri gözümün önünden gitmiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
22.Yüzyıl
Teen FictionGelecek sadece gri değil.Şimdikinden daha yeşil belki de.Ama kanın rengi hiçbir zaman değişmez.Her şey gelişir, vicdan hariç. Tekdüze hayallerde saplanıp kalmamanız dileğiyle...