22.Yüzyıl

Ne?

Haziran'ın son haftası da bitti.Bu hafta sırf şehit haberleriyle geçti.Ne oluyor böyle hiç anlamıyorum.Huzurumuz kaçtı resmen.Ne olacak ne bitecek?Hiçbir fikrimiz yok.

Bir sabah çok erken uyandım.İçimde kötü bir hisle beraber.Omuzlarımda bir yük vardı.Çok keyifsizdim bugün.Kahvaltı bile edemedim.Defne'yi aradım.

-Alo.Nasılsın canım?

-İyiyim sen nasılsın?Moralin bozuk gibi.

-Evet,bugün biraz keyifsizim.

-Neden?

-Bilmiyorum.Bi nedeni yok.İçimde kötü bir his var.

-Hayırdır inşallah.

-Bize gelsene.

-Çok isterdim ama teyzemler gelecek bugün.

-Hmm..Peki o zaman görüşürüz.

-Görüşürüz.

Canım daha çok sıkılmıştı.Ne yapsam?Buldum.Pasta!Evet evet en iyisi bol çikolatalı bir pasta yapmak.Hemen mutfağa koştum.Malzemeleri hazırladım.Keki pişirdikten sonra sıra en güzel kısımdaydı.Çikolata sosunu birden pastanın üzerine boşalttım.Mis gibi kakao kokusu burnuma doldu ve beni bir süre cezp etmesine izin verdim.Gözlerimi açınca da soğuması için buzdolabına koydum.Güzel bir film buldum.Aslında canım film izlemeyi çok istiyordu ama nedense izlemedim.Belki de defalarca izlediğimden.Bilemiyorum.Balkona şahane bir sofra kurdum ve tam ortaya da pastamı yerleştirdim.Tam o sırada şeref konuğum geldi.

-Annecim hoş geldin.

-Hoş bulduk tatlım.Bu koku ne?

-Pasta yaptım da seni bekliyodum ben de.

-Tamam.Ben bi üstümü değiştirip geleyim.

-Peki.

Annem gelene kadar ben de masada yerimi almıştım.Annemin gelmesiyle biraz olsun keyfim yerine gelmişti.O gelmeden tabaklarımıza birer dilim koydum.Bardaklara da portakal suyu.Oh mis.Annem geldiğinde hemen sandalyeye oturdu.Pastasını yemeye koyuldu.

-Tatlım bugün çok yorulmuştum.Çok iyi geldi.Ellerine sağlık.

-Afiyet olsun.

Biz tam pastalarımızı bitirdiğimizde birden kapı telaşla açıldı.Babamdı bu.

-Baba!Noldu,iyi misin?

-Oturun.Sizinle önemli bir şey konuşmalıyım.

Annemle telaşla ve merakla koltuğa oturuverdik.

-Noldu Hasan,çatlatma insanı!

-Haberleri açın.

Hemen televizyonu açtım.Spiker kadının söyledikleri beynimin mağaralarında yankılanıyordu.

"15-60 yaş arasındaki bütün kişiler askeri eğitim alacaktır.Bunun için herkes kendi yaş grubunun eğitildiği eğitim hanelere götürülecektir.Askerler yarın sabah saat 7:00'de evlerinden alacaktır."

Annem ağlamaya başladı.Ben yüzümü döndürüp ona bakamadım bile.Konuşamıyordum.Bu ne demekti?Neden yapıyorlardı bunu?Hiçbir şey anlamamıştım.Ani bir hareketle kalkıp tuvalete koştum.Yüzüme hızla su çarptım.Sular yüzümden aka aka odama koştum.Hemen kardeşim Kerim'i aradım.

-Alo Abla?

-Kerim,haberleri duydun mu?

-Duydum.

-Korkuyor musun?

-Hayır.

-Tamam.Büyük ihtimalle bir daha görüşemeyeceğiz.Seni seviyorum.

-Ben de seviyorum ablam.Annemle babam ?

-Aşağıdalar.Aratırım az sonra.Benim kapatmam lazım.

-Tamam.Hakkını helal et.

-Helal olsun.Sen?

-Helal olsun.Kapat artık.

-Tamam.

Telefonu kapatıp kapıdan bağırdım.

-Anne,baba.Kerim onu aramanızı istiyor.

Ses gelmedi.Bu "evet" demekti galiba.Odama girdim.

Hemen Defne'yi aradım.

-Defne,haberleri duydun mu?

-Duydum.

-İyi misin?

-Hiç iyi değilim.

-Size gelmemi ister misin?

-Lütfen.

-Tamam bekle.

Hemen çantamı alıp aşağıya indim.Babam seslendi.

-Kızım nereye?

-Baba,Defneler'e gidiyorum.

-Tamam.

Koşar adımlarla Defne'nin evine ulaştım.Kapıyı çaldım.Kapı açıldığında karşımda umutlarını yitirmiş,şaşkın,telaşlı ve geleceğe şüpheyle bakan bir çift göz belirdi.Gözlerin sahibi ağlayarak boynuma atladı.Hüngür hüngür ağlıyordu Defne.Onu kendimden uzaklaştırdım.Kolundan tutup odasına götürdüm.Hala ağlıyordu.

-Tamam Defne ağlama.Sadece bir eğitim.

-Sadece bir eğitim değil Bahar.Daha fazlası.Neden birden bire böyle bir şey yapsınlar ki?

Defne'yi sakinleştirmeye çalışıyordum ama ben de aynı düşüncelerle dövüşüyordum.Bu sefer farklı bir şey yaptım.

-Tamam.Haklısın ama eğer bu ülke için savaşacaksak en önde gitmeliyiz.Öleceksek bu yolda ölelim.

Defne benim söylediklerimi duyunca hıçkırması geçti.Gözyaşlarını sildim.

-O zaman son saatlerimizde en sevdiğimiz şeyleri yapalım.

-Tamam.

Defne hazırlandıktan sonra herhangi bir kafeye gittik.Koca bir çikolatalı pasta söyledik.Artık fiyat umurumuzda değildi.İştahla yedik o pastayı.Sonra lunaparka gittik.Hiç binmediğimiz şeylere bindik.Filme gittik.Defne filmi seyrederken aklıma melek kanatlı bilekliğim geldi.Bileğime baktım.Karanlık olmasına rağmen onu rahatça görebiliyordum.Birden aklıma sahibini bilmediğim mavi gözler geldi.Hüzünle beraber akan iki damla yaş yanaklarımı ısladı.Defne görmesin diye hemen sildim.Bir daha o güzel gözleri görme şansım yoktu.Sadece gözlerini gördüğüm bir adam beni ağlatıyordu işte.