22.Yüzyıl

Kavga

Arkadaşlar bu bölümden sonra arada ilahi bakış açılarına rastlayabilirsiniz.Sadece Bahar'ın 

ağzından anlatırsam en heyecanlı bölümleri kaçırırsınız .Bu arada kitap hakkındaki 

düşüncelerinizi yoruma yazarsanız hatalarımı anlayıp düzeltme imkanım olur.Oy vermeyi de 

unutmayın lütfen. Keyifli okumalar...

Kitabıma dalmışken kapı açıldı.Kızlar gelmişti.Defne yanıma oturdu.

-Neden gittin?

-İştahım kaçtı.

-Çok güzel rol yapıyosun!

-Gerçekten,iştahım kaçtı.

-Bahar,bana yalan söyleme.Anlatmak istemiyosan anlatmak istemiyorum de.Gücenmem.

-Şimdilik anlatmasam iyi olur.

-Peki.Ne zaman istersen.

-Sağ ol.

Defne yanımdan kalkıp gitti.Burada vakit geçmiyor.Yapacak hiçbir şey yok."Bari bir bahçe olsaydı."diye içimden geçirerek kapının şifresini girip dışarı çıktım.Elimde kitapla yavaş yavaş etrafa baka baka ilerliyordum koridorda.Nereye gitsem...En iyisi yemekhaneye gidip kitabıma orada devam etmekti.Yemekhaneye girdim.En köşedeki masaya geçtim,duvara yaslanıp kitabıma gömüldüm.Bu yerde kitap okumak akıl sağlığımı koruyacak bir iki şeyden biriydi.Birkaç sayfa okumuştum daha.Yemekhanenin kapısı aralandı.Kitabımın üstünden yavaşça baktım.Yiğitti bu.Su içmeye gelmişti.Suyunu içip bana doğru geldi.Kitabı bıraktım.

-Selam.

-Selam.

-Neden tek başınasın?

-Odada sıkıldım.Gerçi burasının da bir farkı yok ama yalnızken kitap okumak bi tık daha zevkli.

-Ne okuyosun?

-Görülmeyen Adam.

-Çok güzel bi kitap.

-Okudun mu daha önce?

-Evet.Anlatmamı ister misin?

-Hayır,sonra heyecanı kalmıyo.

-Tamam.

Bir süre sessizlik oldu.

-Özür dilerim.

-Ne için?

-Ringde biraz dövdüm seni.

-Önemli değil.

-Aslında daha önce böyle bi şey olmamıştı.Yani sanki vücudum kendi kendine hareket etti.

-Yetenekli bi kızsın.Belki de daha önce bi kavgaya karışmadığın için fark etmemişsindir.

-Şükür ki karışmadım.Genel de konuşarak halledebiliyorum.

-Arkadaş olabilir miyiz?

-Zaten arkadaş değil miyiz?Yani teklifle mi arkadaş olunur?

-Benim çevrem samimiyetsiz insanlarla doludur da.Sormaya alıştım.

-Anladım.O zaman arkadaş olabiliriz.

-Tamam o zaman kanka.

-Kanka mı?

-Arkadaşız demiştin.İstemiyosan demem.

-Yok,diyebilirsin.Sadece ilk kez bana kanka diyen birisin.Ama sevdim bunu.

-Peki, gidiyim ben.

-Tamam.Görüşürüz.

-Görüşürüz.

Yiğit çıkınca tekrar eski pozisyonumu aldım.Sonunda arkadaş edinebilmiştim.Aslında vardı bi kaç arkadaşım ama ilk defa erkek "kankam" olmuştu.Sert görünüşlü ama iyi bir çocuktu.Tekrar kitabıma gömüldüm.

*****

Yiğit yatakhaneye girip banyoya girdi.Ali'nin kin dolu bakışlarını görmedi tabii.Yiğit banyodan çıkıp giyindi.Bu sırada Ali hala ona bakıyordu.Yiğit saçlarını kurutup yatakhaneden çıktı.Yemekhaneye gidip tezgahtan elma aldı.Onu yerken koridorda ilerliyordu.Birden omzunda bir el hissetti.Hissettiği elin sahibini görmek için döndüğünde gözüne hızla gelen yumruğun etkisiyle yere düştü.Bir anda karşısında Ali'yi gördü.Yakasına yapıştı Ali.Bir yumruk daha geçirdi.Üçüncü yumruğu suratına yemeden Ali'nin elini yakaladı.

-Abi,napıyosun?

-Yaptığın bi hatanın hesabını görüyorum.

-Ne hatası?

-Bak oğlum,seni bi daha Bahar'ın yanında görürsem yaptıklarımla sınırlı kalmaz.Anladın mı?

-Ne diyosun sen?Arkadaşım o benim.

-Yalan söyleme.Nasıl samimi olduğunuzu gördüm.

Yiğit ayağa kalktı.

-Doğru konuş lan.

Bu sefer dayak yeme sırası Ali'deydi.Yumruk yedi önce.Sonra o da saldırdı.Miray(multi) onların kavga ettiğini görünce hemen kızlar yatakhanesine koştu.

-Kızlar kavga var!

Kızlar meraklanıp hemen oraya koştular.Koşturmacayı duyan erkekler de olay yerine koştular.Erkekler hemen onları ayırdı.Bu sırada Bahar da onları arkalardan izliyordu.Ali de bağırıyordu.

-Uzak durcaksın.Duydun mu lan!

Bahar hemen Yiğit'in yanına koştu.Onu uzaklaştırdı.Sonra Yiğit'le ilgilenmek isteyenlere onunla ilgileneceğini söyledi ve onu kolundan tutup revire götürdü.Revirde doktor yoktu.Onu sandalyeye oturtup yarasını temizlemek için ilk yardım malzemelerini hazırladı.Aynı anda da ne olduğunu soruyordu.

-Neden kavga ettiniz?

-Birden arkamdan gelip beni dövmeye başladı.

-Ne sebebi varmış?

-Bana senden uzak durmamı söyledi.

-Ne?

-Senden hoşlandığımı düşünüyo herhalde.

-Arkadaş olduğumuzu söyleseydin.

-Söyledim ama inanmadı.

-Böyle devam ederse dayak yiyecek benden.

-Boşver.Ben onunla konuşurum.

-Peki.

Bahar oksijenli suyla Yiğit'in yarasına dokununca acılı bir "ah" çekti.

-Özür dilerim.

-Önemli değil.

-İyi dövmüş he.

Gülüştüler.O sırada kapı açıldı aniden.Ali gelmişti.Onları öyle görünce sinirlendi.

-Ali,neden geldin?

-Yaramı temizleyecektim ama sizi rahatsız etmiyim.

-İyi edersin.

Sinirli bir şekilde kapıyı çarptı.

-Artist.

-Sonuçta senden hoşlanıyo.

-Ama ben ondan hoşlanmıyorum.

Bu söylediğine kendisi bile inanmadı.Yine de emin olmak için erkendi.Yiğit'in yarasını temizledikten sonra beraber yatakhaneye kadar yürüdüler.Yiğit şifreyi girip içeri girdi.Kapı açılınca Bahar ve Yiğit,Ali'nin sinir dolu bakışlarına maruz kaldılar.Bahar da ona dik dik baktı.Kapı böldü haset dolu bakışmalarını.Büyük bir "of" çekerek yatakhaneye girdi.Pencereyi açtı.Sonra yatağa attı kendini.