stop confusing me | jimin '2017

six

Y/N: Yorumları kopyala yapıştır yaptım, insanların ne kadar seviyesiz olabileceğini bir kere daha görelim istedim. İyi okumalar! ^^

Oturduğum rahatsız sandalyede kıpırdandım, beni muayene odasına almamışlardı ve bu ciddi anlamda sinirimi bozmuştu. Pekala, buna hakkım olmayabilirdi fakat yine de ister istemez sinirleniyordum. Kolumdaki eski saatime bilmem kaçıncı kez baktıktan sonra sıkıntıyla yanaklarımı şişirdim. Çoktan yarım saat olmuştu ve her dakika daha da çok gerilmeme sebep oluyordu.

Ciddi bir şey olma olasılığı her geçen dakika artıyormuş gibi.

Başımı iki yana sallayarak Jimin'in hastane yatağında yatan görüntüsünü aklımdan silmeye çalıştım. O bunun için fazla neşeliydi.

Derin bir nefes aldım ve onun iyi olacağını söyledim kendime birkaç kere.

ARMY'leri bırakıp hiçbir yere gidemezdi.

Promosyonlarda oldukça yorulmuştu ama buna rağmen yüzünden o mükemmel gülüşü bir kez olsun silmemişti ve her seferinde sahnede olmaktan ne kadar memnun olduğunu dile getirmişti. Ama biz bunu fark ediyorduk, her geçen gün solan rengi makyajın altında bile kendini belli ediyordu. Gün geçtikçe hareketlerinin enerjisi de azalmıştı ama yine bir şey belli etmeden yaptığı şeye devam etmişti.

Bizim için her şeyi yapıyordu.

Dolan gözlerimi kırpıştırdım ve boğazımı temizledim. Bunları düşünmek yerine dikkat dağıtıcı şeyler yapmalıydım fakat ben bir mazoşist gibi onu düşünmeye devam ediyordum.

Sıkıntıyla cebimdeki telefonu aldım ve internetteki yeni haberlere baktım, birçok sitede Jimin'in bayıldığı haberi son dakika kısmında yayınlanmıştı. Dudağımı dişledikten sonra haberlerden birine tıkladım ve zaten bildiğim haberi tekrar okudum. Çarpıtma bir haber yazmadıkları için rahatlamış olsam da yorumlara girdiğimde neredeyse sinirden patlamaya hazır bomba gibi olmuştum. Bu insanlar kendilerini ne sanıyordu?

"Vay canına adlarını duyurmak için bilerek düştü mü gerçekten? Banel!"

"Fan buluşması yaptın da dağa mı tırmandın sanki?"

"AOA Jimin sanmıştım o olmadığına sevindim kkkk."

"Nefesini tuttuğu için bayılmış? Kızlardan bile daha zayıf güçlen azcık! Phew."

"Fırsatçı pislikler."

"Sadece biraz yaralanmış, her gün insanlar ölüyor. Aşın bunu."

Yorumları okuduktan sonra birkaç saniye boyunca ekrana boş boş bakmış ardındansa sinirle telefonu yan taraftaki koltuğa fırlatmıştım.

"Tanrım, seni yargılamak bana düşmez ama bu insanları yaratırken malzemeden tasarruf etmek mi istedin?" diye hırladım gözlerimi telefondan ayırmadan. Beyinleri yerine klavyelerini kullanan aptal insanlardan başka bir şey değillerdi, yapmam gereken tek şey Jimin'in onları görmesini engellemekti.

Aslında bakarsanız, bunu yapabilecek kadar yanında durabileceğimi sanmıyordum. Ama denemeye değer olduğu kesindi.

"Benimle dalga mı geçiyorsunuz? Asla ama asla bir hafta boyunca bu lanet sandalyede oturmayacağım!"

Jimin'in sinirli sesini duyduğumda başımı hızla koridorun sonundaki kapıya çevirdim ve telefonumu alıp oraya koştum. "Neler oluyor?"

Jimin beni duymazlıktan gelip yüzüme dahi bakmadığında afalladım, ne yapıyordu? Şaşkın bakışlarımı Suga'ya çevirdim.