"Eylül'e girdim, Eylül'e girdim...
Her ömrün bir Eylül'ü vardır...
Onca yaşadım... Şimdi bildim"
Merhaba🌸 Buraya bir şeyler yazmayı özledim. Güya bizim şiir defterimiz olacaktı. En sevdiğimiz şiirleri yazacaktık. İhmal ettik.
Ama Eylül geldi. 12 ayın içinde en sevdiğim ay bu❤️ Kendine özgü havasını alıp geliyor sanki. Serin, sıcak, garip bir şekilde huzurlu... Bir devir açıyor bir devir kapıyor gibi. Eylül de kaybettiği olmayan insan tanımadım. Eylül de yeni şeylere kapısı açılmayan insan da. Bir kadın olsa upuzun toprak rengi saçlarını savura savura, kendi yönetiyor mevsimi diyeceğim ama o da değil. ☺️
Büyük büyük abiler ablalar derler ki aslında tüm mevsimlerin amacı Eylül'e varmaktır. En çok da yaz. İnsan yüzlerini öpmesini bilen, o masum serinliğine ulaşmak için Eylül'ün, önüne ne çıkarsa sonbahara süpürürmüş yaz. O yüzden kısa tutarmış kendini... Çünkü aklı Eylül'deymiş. Tüm aylar gibi, o da Eylül'e sevdalıymış.
Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Deli deli esiyordu rüzgar
Dağılmıştı yazdan kalan ne varsa
Yaşanmamış bir mevsim gibiydi bahar
Neydi o bir zamanlar
Sevmişliğim, sevilmişliğim
O heyheyler, o delişmenlikler neydi
Ne bu kadere boyun eğmişliğim
Ne bu acıdan korlaşan yürek
Ne bu kurumuş nehir; gözyaşım
Önümdeki diz boyu karanlıklar da ne
Ne bu ardımdaki kül yığını; elli yaşım
Beni kötü yakaladın haziran
Gamlı, yıkık eylül sonuma
Bir ilk yaz tazeliği getirdin
Masmavi göğünle
Cana can katan güneşinle
Pırıl pırıl engin denizinle girdin içime
Çiçekler açtı dokunduğun
Çimler büyüdü yürüdüğün
Ve güller katmer oldu güldüğün yerde
Başımda senin kuşların kanat çırpıyor şimdi
Oldurduğun yemişlerin ağırlığından
Dallarım yere değiyor
Güneşi batmadan saçlarının
Bir dolunay doğuyor bakışlarından
Gün boyu senden bir meltem esiyor yanan alnıma
Uykusuz gecelerim seninle apaydınlık
Başım dönüyor, of başım dönüyor yaşamaktan
Ölebilirim artık
Ölme diyorsan; gitme kal öyleyse
Sarıl sımsıkı, tenim ol, beni bırakma
Baksana; parmak uçlarım ateş
Lavlar fışkırıyor göz bebeklerimden
Hadi gel, tut ellerimi, benimle yan
Benimle meydan oku her çaresizliğe
Benimle uyu, benimle uyan
Birlikte varalım on üçüncü aylara
Ben Eylül Sen Haziran
-Ümit Yaşar Oğuzcan-
Sadece tüm aylar değil. Şairler de çok severmiş Eylül'ü. Sanki bu ayı bekliyorlarmış yazmak için. Bunu bir hocamdan duymuştum Cemal Süreya'nın kendisinin de çok sevdiği birçok şiiri Eylül de yazılmış. Çoğu roman, çoğu kitap. İnkar edilmez bir ilham kaynağı olmalı Eylül. 🍁
Eylül'dü
İzlerini çizdiği zaman ansızın gidişin / Şimdi yoktu bir anlamı suskunluğun / Çırılçıplak kalakaldım sessizliğinin orta yerinde / Sonra sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında yürüdüm bir zaman / En çok sesini aradım / Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydiler hâlâ / Gözlerini sildi zaman / Dedim ya... Eylül'dü / Savruluşu bundandı kimsesizliğimizin"...
-Cemal Süreya-
Dünya Barış Günü'yle başlayan bu güzel Eylül, hepimize şans, mutluluk, sağlık ve huzur getirsin inşallah. Hikâyelerim ve sevdiğim şiirlerle ara ara dönmeye çalışacağım.
Kendinize iyi bakın🐘💕
•
