ANG STALKER KONG ASWANG

CHAPTER 5 THE GAME

AMARTA'S POV

"A-anong laro ang p-pinag sasabi mo?"
Hindi ko na napigilan pa ang sarili kong mautal dahil sa kaba

Ano naman kaya ang binabalak ng Isang to!

Ngumiti sya bago magsalita

"Simple lang naman,
ang gusto ko lang Pag bilang ko ng sampo dapat nakatakbo kana, dahil kung sino man sa aming lima ang makahuli sayo magiging kanya ka buong gabi"

What? Hell no! As if namang susunod Ako sa gusto nya! I'm not his toy!

"The hell! I'm not your toy para utusan mo ako ng ganyan no! Umalis kana kasi wala akong balak na sumunod dyan sa wala mong kwentang laro!"
Buong lakas na sigaw ko sa kanya, ano sya boss? Kapal!

Nakita kong nawala yung ngiti nya sa halip e napalitan yun ng pagka inis

"It is not just a game! Actually this is our routine, ang paglaruan kayong mga babae!
Masaya to! Nakakatangal ng pagkabagot"
Muli nanamang bumalik yung ngisi nya pati narin yung apat na lalaki sa likod nya

Arhg! Baliw na sya-- ay mali! SILA! Silang Lima!

Naikuyom ko nalamang ang kamao ko dahil sa inis!
Sino sya para paglaruan kaming mga babae? Wala syang karapatan!

Ang sarap ingud-ngod ng mukha nya sa sahig!

Tinignan ko sya na parang isa na syang pasyente ng mental hospital

"Baliw kana!"
Bulong ko sapat lang na marinig nya

Tawa lang ang naging sagot nya

"Wala akong oras para sa mga baliw na katulad nyo!"
Maglalakad na sana ako ng magsimula na syang mag bilang

"Isa"
Seryoso talaga sya?

"I'm not joking, tumakbo ka hanggat kaya mo Siyam na segundo nalang ang natitirang oras mo, Oras na maabutan ka hindi kana makakawala"
Pananakot nya!

F*ck! Dapat na ba akong tumakbo?
Gusto ko sanang itanong kung seryoso ba talaga sya o hindi pero base palang sa itsura at pananalita nya mukhang Hindi sya nagbibiro!

"Dalawa"
Bilang nya ulit at ng tignan ko sya, napakalapad ng ngiti nya.

Nag simula na akong maglakad

"Tatlo"

Hanggang sa ang lakad ko ay naging takbo

"Apat"