Şuan bir parktayım. karşımda 5 yaşlarında bir erkek çocuğu heyecanlı bir sekilde babasının yanina geldi. babasi bir kadinla konusuyordu ve oğlunu dinlemiyordu.
-baba kolunu sık kasına bakacağım!
oğlan oyle heyecanliydi ki ben bile gozumu kırpmadan onlari izliyordum. babası oğlunu daha fazla bekletmemek için sıktı, oğlanın gözleri öyle bir parladı kı o an anladım mutluluğun nasıl birsey olduğunu, bir babanın çocuğunun üstünde nasil etki bıraktığını. oğlanı oyle görünce gülümsedim. çok içtendi ve mutluydu. keşke dedim keşke bende babamlayken böyle hissedebilseydim. keşke biraz sevgi özellikle babamdan sevgi görebilseydim. belki, belki bende birgün böyle hissederdim, kim bilir..
