Öyle özlüyorum ki bazen, artık dayanamayacağım diyorum, olmuyor, zorlama artık kendini diyorum. Ulan ben seni üzmemek için sürekli kendimi üzdüm, sen ağlama diye ben ağladım. Senin yanında oldukça üzüleceğimi biliyordum. Bile bile yanında oldum, herşeyine katlandım. Bunlar için pişman değilim. Beni istesen yine yanında olurum ama istemiyorsun. Lan ben sana ne yaptım ki? Seni sevmekten başka birsey yapmadım. Beni yanında oyuncak gibi gezdirdin hepsine boyun eğdim. Sana olan sevgim yüzünden kör olmuştum. Ama aptalmışım, hemde aptalın önde gideniymişim. Bazen diyorum ki, keşke seni hiç sevmeseydim. Keşke hiç tanışmasaydık seninle. Beni üzmekten başka bir bok yapmadın çünkü. Sen sadece intikam ateşiyle yanıyordun ve beni saçma intikam oyunun için kullandın. Ulan dedim keşke tanışmasaymışız. Hergün tanıştığımız sokaya gidip lanet ediyorum, sana, kendime, aptallıklarıma. Ama artık bunların hiçbir önemi yok. Sen benim için acı bir âşktın. Seni sevmek herşeye rağmen güzeldi. Benim için hep var olacaksın, ama ben gerçek âşkı, sevgiyi bulana kadar. O zaman silip atıcam seni hayatımdan. Seninle olan herşeyi atıcam. Ne kadar zor olsa da yapıcam bunu. Bana aldığın tisortleri aticam mesela ama ilk önce senin çok sevdiğin belime kadar uzanan saçlarımı kesmekle başlayacağım.
