Dorm Room 69(Persian Translation)[H.S]

Chapter 7/1

"مرسی که رسوندیم." به جویی گفتمو و کمربند صندلیمو باز کردم " و همچنین درباره هری هم متاسفم."من میدونم برا تغییر دادن هری هیچ راهی وجود نداره. حتی یدفعه تو هزاران میلیون سال هم از کسی معذرت خواهی نمیکنه من تو یه هفته ای که باهاش وقت گذروندم میدونم که اون خیلی لجبازه و دوس داره که هر چی خودش میخواد و دوس داره رو انجام بده.

"این تقصیر تو نبود." جویی بهم جواب داد " در واقع یه جورایی تقصیر من بود،" سرمو به علامت منفی تکون دادم یه جورایی حرفی که گفت رو تایید نکردم این فقط درباره منو هریه که جویی توش کشیده شد در حالی که نباید وارد این موضوع میشد این تموم حسیه که من دارم.

" نه نبود هری نباید بهت مشت میزد و این آخرین حرفیه که میگم." بهش گفتمو در ماشین رو باز کردم و پیاده شدم در رو بستم و دستمو برا جویی تکون دادم و سمت در ورودی رفتم.

" دوباره میبینمت؟" جویی پنجره رو باز کرده و سمتم خم شد و ازم پرسید خواستم نادیدش بگیرم و نشون بدم که نشنیدمش ولی اون بوق زد و رفت.

"شاید جویی شاید" با خودم غر زدم.

* * *

ساعت پنج صبحه و هر انسان نرمالی میخوابه ولی هری داره با یه بطری مک دانیلز توی یه دستش و کلیداش که توی اون یکی دستشه از بیرون میاد و داده تلو تلو میخوره من اینو میدونم چون با وجود دشمنیم باهاش هنوز هم نگران و مراقبشم درسته از اینکه همچین کاری میکنم متنفرم و من منتظر موندم تا هری بیاد.

"رایلی؟" اون با لکنت ازم پرسید و کلیدا رو روی زمین انداخت من سرمو تکون دادم قبلا از اینکه ازش دور شم اون به قدر کافی مشروب خورده بود و اگه بیشتر از این بخوره احتمالا غش مبکنه.

"بیا اینجا" بهش گفتمو کشیدمش سمت دستشویی اون لرزید و روی زمین دستشویی نشست دستاشو جلوی صورتش گذاشت و شروع کرد به سرفه کردن من میدونم بعد اینا چی میشه من هزار بار این صحنه رو دیدم دیلن همیشه خیلی میخورد و وقتی بر میگشت خونه و حالش بد میشد آخرش من گند کاریاشو تمیز میکردم.

زود هری رو بلند کردم و نشوندمش کنار سینک دستشویی اون میتونه توی اینجا بالا بیاره به جای اینکه رو سنگ و کاشی های دستشویی رو به گند بکشه من یکی این گندکاریاشو تمیز نمیکنم!

"تمومه؟"از هری پرسیدم و اون بالا آوردنشو تموم کرد و سرشو تکون داد و بقیه مک دانیلزش که معوم نیس چی توشه رو بالا آورد