Selamün aleyküm!Dualarınızı eksik etmezseniz bismillah diyerek başlıyorum :)
Bakma Hümeyra!Kafanı kaldırıp ikinci kez bakma.
Yakınında bile değil!
Zorunda da değilsin!
Haram sana!
Kafamı hafif sallayarak omuzlarımdan düşen eşarbımı düzelttim.
Ha!Birde üzerime tuhaf bakan insanların neden baktığını anlamak için çaktırmadan üzerimi süzdüm.
Hayır pardesümün düğmesi açık değil!
Eee..üzerime de bişey dökmemişim!
'Neden bakıyorsunuz?' diye içimdeki ejdarha Hümeyra ses çıkarınca onu susturmak için sünnet olan bir biçimde ayak ucuma doğru bakarak yürümeye başladım.
Örnek bir müslüman büyüklerine ses yükseltmez.
Sağ omzuma taktığım düşmek üzere duran çantamı tekrar omuzumdan yukarı sürükledim ve beni üniversitenin kapısında bekleyen arkadaşım Zeynep'e doğru yürüdüm.
"Selamün aleyküm Zeynepcim..." dedim sevimlilikle.
"Ve aleykümselam Hümeyracım..." dedi oda benim gibi uzatarak.
"Hayırdır pek bir neşelisin bugün sabah sabah." diyerek omzuyla omzuma vurdu.
Omuz silktim."Ne olabilirki?Sadece ımmm..birazcık..şey-"
Sabırsızlıkla atıldı."Çatlatmasana kızım ya hadi bak ders başlıyacak.Sonra sen her zamanki gibi kaçmaya çalışacaksın.Sonra be-"
Bu sefer ben sözünü kestim."Yok öyle birşey ya.Sadece Ubeyd'e ikinci kez bakmadığı için nefsimle gurur duyuyorum." dedim gülerek.
Tek kaşını kaldırdı."Pek de mütevazisin bakıyorum da." dedi sonunda sırıtarak.
"Ya Zeynep biliyosun kalbimiz çok tuhaf bir et parçası.Be-ben..bilmiyorum nasıl oldu.Yani..demek istediğim..ya offf! Yardımcı olsana biraz!"dedim sonunda sinirlenerek.
Bana gülerek bakmakla yetindi.
"Evet biliyorum canım..bizim ailelerimize ve yaşam tarzımıza yakışmayacak bir insan."
Kafamla sessizce onayladım.
Tekrar gülmeye başladı."Ne oldu yine yaa!" dedim sitemle.
Eliyle ağzını kapatmaya çalıştı."Ben bir an..aklıma şey geldide-" bu sefer ciddi manada kahkaha atarken sesinin duyulmasını istemediği için koluyla kapatmaya çalıştı.
İyice sinirlenip kimsenin olmadığı yere doğru sürüklemeye başladım.Tabi birde rahat gülebileceği.
Tam da orası kızlar tuvaleti işte!Artık sabrım kalmadığı için içimden 'Ya Sabır' 'Ya Sabır' çekmeye başladım.
"Bana bak Zeynep!Şuan sana bir müslümana yakışmıyacak şekilde vurasım var çatlatmasana ya!"
Kendini biraz sakinleştirip eliyle yüzünü serinletti.Hafif kıkırdadiktan sonra:"Eminim sünnet ne demek onu bile bilmiyordur." dedi.
"Ne?!" dedim boş bulunarak tabiki anlamıştım ne dediğini ama bizdeki laf kalabalığı işte.
"Ne yani küçümsüyor musun Zeynep şimdi Ubeyd'i." dedim.
"Aman..Hümeyra!Sadece böyle bir soru karşısına çıkarsa ne cevap verir merak ettim." dedi.
"Anladım tamam neyse boşver.."
Kollarımdan tutup sarıldı."Bak bitanem sen üzülme.Allah her şeyi yoluna koyar.Hem ne diyordu Secde sûresi 17. ayette?"dedikten sonra ikimiz birlikte söylemeye başladık:
"Hiç kimse kendisi için gizlenen müjde ve mutluluğu bilemez!"
Birbirimize bakarak gülümsedik.Ardından telefonuna bakarak kaşlarını çattı Zeynep.
"Hiiihh...Kevser bizi tam on dakikadir kafeteryada bekliyormuş.Bu sefer sitemlerin en büyüğünü yapacak!" diyerek kolumdan sürüklemeye başladı.
Koldan çekerek yürütmeye çalışanlara ayrıca hastayım.Ne yani öyle sanki daha hızlı yürüyeceğim!'Hasbünallah' diyerek kolumu kurtardığım gibi yanından yürümeye başladım.
Masaya vardığımızda dalgınlıktan selam bile vermemişiz ki Kevser bizden önce selam verdi imalıca.
"Selamün aleyküm kızlar.." dedi.
"Aleykümselam canım nasılsın?" dedim şirince.
Yanımda Zeynep'inde aldığını duydum selamı.
Bordo şalının sol yanağına gelen püsküllerini arkaya atarak kahverengi gözlerini bize dikip bıkkınca nefesini dışarı verdi.
"Napıyım sizi beklemekten patladım.Beş dakika sonra ders başlıyor." dedi.
"Tamam geldik işte hadi çıkalım."Dedi Zeynep.
Sessizce ayaklanıp sınıfa çıkmaya başladık.Biraz geç oldu galiba ben Hümeyra. 21 yaşındayım ve bu güzel iki arkadaşımla rehber öğretmenliği okuyorum.
Onlara baktıkca Allah karşıma iyiki onları çıkartmış diyorum.Ben düşüncelere o kadar dalmışım ki kendimi bir erkek bedenine çarpmaktan son anda kurtardım.
Mırıltiyla 'Çok şükür' dedim.Karşımdaki ona söylediğimi sanmış olacak ki:
"Efendim?" dedi.
Elimi önemsizce sallayıp yüzüne bakmaktan kaçındığım gence :"Afedersiniz.." dedim.
Konuşmamdan güç almış olacak ki elini uzatıp :"Ben Ubeyd." dedi lakaydca.
Yaptığı ve konuştuğu şeyleri görmezden gelerek yüzüne bakmadan "İyi günler." dedim ve koridorun başında bana şaşkınlıkla bakan arkadaşlarımın yanına yürümeye başladım.
Tabiki arkamda yaptığım muameleyi erkekliğine yedirememiş bir Ubeyd bıraktığımı bilmeden..
