Son Aşk Dolu Gece

SÜRTÜK?

Arasın dediğinden sonra susmuştum. Hastaneden çıkıp eve gelmiştik. Kızlar konuşuyorlardı havadan sudan. Alp ve Tarık da bize eşlik ediyordu. Aras ise karşımda oturuyor telefonla uğraşıyordu. Hava kararmıştı ve saat de geç olmuştu.

Alp:Asya kendine dikkat et. Saat geç oldu ben eve gitmeliyim artık.

Gözüm dolmuştu. Alp gibi ayağa kalktım. Yanına gdip karşısında durdum. Konuşamıyorumdum. Ne diyebilirdim ki. Sıkıca sarıldım sadece. Eminim ki herkes şaşırmıştı. Alp gibi. Elim onun bellindeydi. Sonra o da elini belime koydu. Ağlamaya başladım. 5 dakika böyle kalmışızdır eminim ki.

Aras hafifçe öksürdü ayrıldık. Bir birimize baktık. Ayrılmak istemiyordum hep öyle kalmak.

Alple 3 sene önce tanışmıştık ama çok yalın olmuştuk. Onu sevemeye başlamıştım. Sonra tamamen kaptırmışım kendimi... Annem tanırdı onu. Ama kızlardan başka kimse bilmezdi onu sevdiğimi.

-Asya eğer burda kalmak istemezsen bizde kalabilirsin. Olmadı kızlarda kal.

-Alp, yapamam kalamam...

-Asya neden? Neden söyle bana!

-Alp--

Aras direk lafa daldı.

-Çünkü biz evleneceğiz.

-neeeeee?
Herkes şaşkınlık içinde bana baktı. Kelimeler boğazımda düğümledi. Konuşamadım. Açamadım ağzımı. Açsamda ne dicektim ki? Annem bana bunu yaptı işte felan filan... Kim inanır buna. Çok saçma. Offff alpin gözüne yüzüne bakamıyordum. Utancımdan kıpkırmızı olmuştum.

Başımı salladım sadece, ne yapacağımı bilmiyorumdum. Aras tuttu elimden.

-Biz bi mutfağa gidelim hemen geliyoruz.

Dedi. Onu takip ettim mutfağa gidip karşıma geçti.

-Şimdi onlara bir daha görüşmemenizi istediğini söyle!

-Aras yapamam anla beni.

-yapmak zorundasın asya. Annen için kaçtığın şey için...

-ne?

-asya gidiyoruz ve sen söylüyorsun.

-Tamam Aras!

İçerde bizi bekliyorlardı. Diğerleri de ayaklanmıştı. Hepsine teker teker sarılıp, öptüm. Sonra büyük bombayı patlattım

-şey arkadaşlar biz evlenince yurt dışında oturacağız. Bir daha görüşemeyiz. Kendinize iyi bakın beni unutmayın. Görüşmesek hepimiz için daha iyi olur.

Sesim o kadar çok titremişti ki, ağlamak üzere olduğumu herkes fark edebilmiştir. Güneş yaklaştı kulağıma doğru.

-Bu adam mı bişe yaptı. Yanımızda kal bizde. Gel gidelim eski halimize dönelim.

Elini uzatmıştı tutmak istedim ama yapamadım. Eli öylece kaldı.

-Üzgünüm böyle olmak zorunda. Sizleri seviyorum.

-Asya?

-Efendim alp?

-Sana aşığım ben.

Duyduğum sözle gözlerim yaşardı. Üzgünüm.... Gelemem. Gitmek istiyorum. Lanet olsun gitmeliyim. Ama neden gidemiyorum. Elimi uzatamıyorum. Ağzımdan "bende" çıkmıyor. Aras lafa girmese napardım bilmiyorum.