Yok Daha Neler!

802 10 1
                                    

Gözlerimi açtığımda büyük bir odanın içindeydim. Siyah ve kırmızı tonlarının hakim olduğu oda. Yataktan kafamı yavaşça kaldırdım. Nerdeyim ben? Dün olanlar rüyaydı öyle dimi. Annem ölmedi şimdi aşağıda bana kahvaltı hazırlıyordur. İnşallah öyledir.

Karşıdaki dolabın kapağındaki aynaya baktım. Dün gece aklıma geldi ve üstümde bunların ne işi var ben ne zaman giydim? O adamla ne oldu öyle?

Beyaz bi tişört gitmiştim sadece. Ama ben giydiğimi hatırlamıyorum. Hızlıca odadan dışarı çıktım merdivenlerden aşağıya baktım. Yumurta kokusu evi sarmıştı. Aklımda hala annem vardı dün olanlar şakaydı dimi? Merdivenden aşağı hızlıca indim. Kokuyu takip ettim.

Hayal kırıklığına uğradım. O adam mutfakta kahvaltı hazırlamıştı. Karşımda durmuş bana bakıyordu. Gözlerimi kıstım ve kaşlarımı çattım.

-sen mi değiştirdin üstümü?

-ah evet gece uyanmayınca.

-sen ne hakla bunu yaparsın ya.

-asya düzgün konuş. Karşında kim olduğunu bile bilmiyorsun.

-söyle o halde

-Ben Aras Ardınç. Ardınç şirketlerinin tek varisi.

-Ahahah bende başkanın kızıyım.

-annen konuşmadı tabi seninle. Ama mektup bırakmış.

Mektubu elime verdi ve kahvaltıya oturdu. Ben mektubu açtım. Annemin el yazısı. Aras bişe yapar diye düşündüm sonuçta tanımıyorum.

Kızım, biliyorum bunu şimdi okuyorsan eğer ben yokum. Ama dik dur. Aras Ardınç yanında. Sana söylemeye fırsatım olmadı. Onunla evlilik oyunu oynaman gerekli. Gerçek bir evlilik değil. Onunla yaşa, onunla zaman geçir. Yoksa o görür ve benim gibi senini de yok eder. Aras'a güvenmekten başka çaren yok. Eski arkadaşlarını geçmişi sil. Bunları benim için yap. Sana söylemek istediğim gün dışarı çıktın. Yetişemedim. Aras yanında olduğu sürece güvendesin. Kendine iyi bak güzel kızım.

Gözlerim doldu. Anne biliyordun öleceğini. Ben sana o gün çok kızmıştım. Affet anne affet.
Aras bana bakıyordu. Kahvaltı yapmamıştı.

Ayağa kalktı. Yanıma geldi. Sıkıca sarıldı. Ağlamaya devam ettim. Neden anne neden?

Aras beni sakinleştirti ve kahvaltı yaptık. Salona geçtik sessizlikten sonra boğazımı temizledim.

-Neden evleniyoruz?

-Öyle gerekli

-peki o zamana kadar nolacak?

-benimle bu evde yaşayacaksın.

-oda?

-yatağımda yatacaksın. Tek fark sana dokunmayacağım. Sen dokunmadıkça.

-ama-

-başka soru?

-ailen?

-onlar bizi evlenecek biliyorlar. Benimle kalman da sorun yok.

-sevgilin yok mu?

-hayır

-şey...

Yüzüm domates gibi kızarmıştır eminim. Ee aynı yatakta olacaksak eğer bu eve kız atarsa nolacak?
Galiba anladı. Baktı gülümsemesini saklamaya çalıştı ama benden kaçar mı?

Son Aşk Dolu GeceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin