Günes değer tenine bu siir senin siirin ama susturamazsın.Kırık sac tellerin kesik bileğin elveda küçük çocuk.Ve sonsuzluğa doğru uzanırken yavaşça dökülen yapraklar gibi rüzgarda savrulan kırık saçlarım ve gökyüzünün yasları gibi dökülürken gamzelerime yaşlar.Sonsuzluğa küçük bir öpücük verirken.İçin burkulup kalırken.Bir evladını kayıp etmiş annenin yüzünde hayat izleri.Toprak ıslanıp yağmur korktuğunda.Boş kalıp titreyen avuçlarında hatırla sonsuzluğa küçük bir öpücük verdiğini hatırla.
E.T
-11-
