Size kendimden bahsetmedim sanırım. Adım fatoş çok klişe olduğunun farkındayım naparsın iste babaanne adı. Sağlık meslek son sınıf öğrencisiyim. Tabi zehrayla aynı sınıftayız. Monoton bir staj günü hastanede zehrayla taşkalanın dibine vururken Mürselden bir mesaj geldi. Ve o an elimdeki bütün işleri bırakıp mesajı okumaya başladım. İşte bahsettiğim o lanet gün buydu. İlişkimizin bittiğini yazmıştı. Nasıl olurdu ya böyle durduk yere bi anda olamaz. Ben ki kimseyi siklemem o an yıkıldığımı farkettim. Çok klişe olacak ama cidden öyleydi bi an gözümün önünden anılarımız geçti ve bitmemeli diyebildim sadece. Zehra neler olduğunu sormak için yanıma geldiğinde mesajı gösterdim sadece tek kelime konuşmadan. O da küçük çaplı bi şok geçirdi ve inanamadı gördüklerine. O halde çalışamayacağımı anladı.
Zehra : Ufak bi sigara molası ?
Evet bu süper olacaktı. Kafamı hafif sallayarak zehranın fikrine onay verdim. Sigaramı ve kulaklığımı alır almaz dışarı attım kendimi. Kendimi artık Mürselin olmadığına ne kadar alıştırmaya çalışsamda olmuyordu. Bizim ayrı bir günümüz geçmezken bundan sonra hiç olmaması bana ölümdü. Kaç sigara içtim bilmiyorum ama artık sigaralar çok kısa geliyordu gözüme.
·········
Onsuz kaç gün geçti acaba. Kaç günüm ziyan oldu bilmiyorum. Mürselin olmadığı zaman , yer anlamsızdı. Öylesine yaşıyor gibiydim. Haftalar geçiyordu ne Mürselden bi mesaj ne de bi haber. Sanki öyle biri hiç olmamış gibi. Bi anda yeryüzünden siliniverdi. Zehranın aramasıyla azrailini bekleyen yaşlı modundan çıktım.
"Yavru yarın yeni tanıştığım çocukla cafe ye falan gitmeyi düşünüyorum benimle gelsene." dedi alo bile dememi beklemeden. "Olur saati ve yeri mesaj atarsın." diyip kapattım. Bana da iyi gelecekti insan içine çıkmak ve ayrıca zehrayı evden almaya giderken belki Mürseli görebilirdim. Sonuçta aynı mahallede oturuyorlar. Zaten ordan tanışmış zehra sayesinde çıkmaya başlamıştık. Kısa zamanda çok bağlanmıştık. Artık kendimi şizofren gibi hissediyordum hatta daha ilerisi belki de öyle olmuştum. Sabah kalkar kalkmaz hazırlanmaya başladım bu benim için bi fırsat olabilirdi. Eğer mürsel beni görürse dayanamazdı barışırdık. Onun en çok yakıştırdığı kıyafetleri giydim ve sevdiği topuzu yaptım. Evden dua ederek çıkıyordum. " Nolur Allah'ım onu bugün göriyim."
Zehralara kadar dua ederek gitmiştim. Evet yakışıklımın mahallesindeyim ve tabi bizim geveze zehranında. Zehraların evinin önüne gelene kadar gözlerim hep Mürseli aramıştı etrafta. Ama yoktu. Zile bastım ve karşımda hazırlanmamış bi zehra gördüm.
"Hadi ama bu ne hal hemen hazırlanmalısın." diyebildim o moralle. Zehranın hazırlanmasını beklerken bir yandan Mürseli arıyordum dışarıyı izleyip bir yandan da sigaramın keyfini çıkarıyordum. Sabah sigaram
Zehra hazırdı ve çıkıyorduk evden ben yine dua etmeye başlamıştım. Halime sadece güldü ve geçti zehra bi şey diyemedi çünkü beni anlıyordu o da yaşamıştı bunları. Mahallenin çıkışına gelmiştik ve Mürsel hala yoktu. Boş verip kankamla konuşmaya dalmıştık ki zehranın beni dürtmesiyle irkildim.
Zehra : Ohaa !!
" Noluyo kızım."
Zehra : Şimdi çok sakin ol ve karşı marketin önüne doğru yavaşça bak. Dur dur bi anda benim gösterdiğimi anlamasınlar çaktırma Mürsel ve tayfası orda.
Ağzımdan çıkmak istercesine neden atıyordu ki kalbim. Utanmasam altıma yapardım heralde. Midemde sanki iki aslan kavga ediyordu kelebek falan hikaye. Cesaretim yoktu onu görmeye ama bakmalıydım. Çok olmuştu her zerresine hayran olduğum adamı görmeyeli. Cesaretimi toplayıp baktım. O fıratla koyu bi muhabbete girmiş hararetli hararetli bi şeyler anlatıyordu. O an koşup sarılmak sensiz olmuyo demeyi çok istedim. Ama yapamadım. Acaba o da beni görmüşmüydü. İnşallah görmüştür. Buluşacağı çocuğun yanına kadar zehranın başının etini yedim resmen kız beni teselli etmekten bi hal oldu. Ama napiyim çok özlemiştim. Avm'ye geçtik ve çocuğu arar olduk.
Ben:Keşke yakana gül tak deseydin.
Zehra : Of fatoş çok komiksin ya. Bu esprini acına veriyorum o yüzden duymuyorum.
Gülüp geçtim. Sonunda çocuğu bulmuştuk. Adı Mehmetti. Tanışma faslından sonra bi cafe ye geçtik. Zehra ve Mehmet aralarında konuşup tanışmaya çalışırken bende yanlarındaki 3.kişi yani sap olandım. Kahvemi yudumlayıp en büyük keyfimi sigaramı içerken telefonuma mesaj gelmişti. Zehranın gözleri direk bana çevrilmişti. O da şaşırmıştı çünkü benim sevgilim yoktu yada mesajlaştığım biri bana kim mesaj atabilirdi ki. Umarım operatör mesajı değildir diye hatim indirdikten sonra mesajı açtım. Gözlerime inanamıyordum şaka mıydı bu.
