İçimizdekiler.

Mutluluk.

Mutluluk nedir desem mesela ? Herkes farklı şeyler söyler. Benim mutluluğum oydu . Benim mutluluğum sarıldığımda çıkıcakmış gibi hissettiğim kalbiydi. Mutluluk onun gülüşünde saklıydı. Öyle bir zaman gelir ki sanki can çekişiyormuş gibi insanın içi acırken bir kelimeyle geçen acılardan sonra farkına varırız gerçek Mutluluğun tadına , ve deriz ki bi anda iyi hissettiren insanlar iyiki var. Peki bir yerler de bizim içinde iyiki var diyenler var mıdır ? Bizim içimizde bir iyiki var çünkü. Biz Mutluluğun tadına doyarken aç kalmış insanlarız. Biz hiç mutluluktan Ağlayan insanlardan olmadık , genelde Mutluluğu doruklarda yaşadıktan sonra gelen üzüntüler için ağladık. Ama çok mutlu ettik. Onlar mutluluk şarhoşu oldu bizi unuttular. Kendimizi ne çok avuttuk dimi mutluyuz diye ?
Halbuki o kadar da değildik. Hayat işte bize tozpembe değildi. Ama ne demiş üstad kadere iman eden kederden emin olur. Bizde buna tutunarak üzüntülere de katlandık. Mutlu da olduk aslında ama kısıtlıydı sanki , biz doyumluk istesekte , tadımlık mutluluklar oldu Hayatımızda...😊