Başıma ağrı girdi. Sanki küçük yaratıklar beynimin içini kemiriyor gibi.. Daha sonra da kafamın içinde hepsi birden horon oynuyorlarmış gibi. Başım ağrıyor.
Elimi düzensiz ritimde atan kalbime üstünde durdu. Elimi kalbimin üzerine koydum, düzensiz atıyor, düzensiz nefes alıp veriyordum.
Sonra gözlerim kapandı, kulaklarım cesedi parçalayan yaratıkların sesiyle doldu. Gözlerim açıldı, ucunda beyaz bir ışık görünen çukurun içindeydim. Gözlerim tekrar kapandığında bu defa çukurun en ucunda duran cesedin kokusu geliyor burnuma, çürümeye başladığını hissediyorum.
Gözlerimi açtım, başımı yavaşça yana doğru çevirdim, boynuma ağrı girdi. Cesedin açık gözleri gözlerimin içine baktı, gözbebeklerimi delip geçti adeta, çok içten baktı gözlerime.
Ellerimle yerden destek aldım, kalktım. Bir anda başım döndü. Pis, ceset kokan, soğuk duvara tutundum. Ayakta kalınca cesedin yanına doğru yürümeye başladım. Kan ve pislik kokan, çürümeye başlamış cesedin yanına geldim, cömeldim, cesedi daha yakından izlemeye başladım.
Cinsiyetinin kız olduğunu, sarı ama kanlı, uzun saçlarından anlamam zor olmadı. Kirpikleri uzundu, onlar da kan olmuş. Pembe, olgun dudakları açık kalmış, ağzından yere doğru kan akıyordu, dudaklarının bir kısmı da kan olmuştu. Yüzünde ve boynunda çizikler vardı. Kanlı tişörtü biraz sıyrıldığı için göğsünün ucu belli oluyordu, tam kapatacakken elimi geri çektim. Daha aşağılara kaydı gözlerim, ayakları kıvrılmıştı. Göbeği açılmış, daha doğrusu karnı, çünkü kızın göbeği yoktu. Tam kapatacakken karnının hareket ettiğini gördüm, yüzüne baktığımda bana bakıyordu.
Hemen çömeldiğim yerden kalktım, arkamı döndüğüm sırada bileğimden kavradı, ani bir hareketle kaçmaya çalıştım. Öldüğünü sanmıştım.
"Bırak!" diye bağırdım.
Hareketleri yavaşladı, yüzüne baktığımda ağlıyordu. Beni bıraktığında bir iki adım geriledim.
"Ben haftalarca burda kaldım, başlarda korktum, ama sonradan alıştım " dedi tiz sesiyle. Sonra devam etti. "Burda yaşamak istemiyorum, sen geldiğine göre beni burdan çıkarabilirsin, beni kurtar."
"Ya ben burdan nasıl çıkacağımı bilmiyorum daha, seni nasıl kurtaracağım kızım?"
Konuşmaya devam edecekken bir ses duydum. Etrafı incelerken belimde bir el hissettim, yanıma baktığımda bir çocuk duruyordu, ellerini çektim ve ondan uzaklaştım.
"Başta yedi kişiydik, sonradan dört kişi kaldık. Bazıları dayanamadı tabii, hemen pes etti. Şimdi sen de olduğuna göre bu mağaradan çıkmanın yolunu bulabiliriz." dedi kız.
"Bence oturup hep beraber bir konuşalım." dedi çocuk bana bakarak.
Burası mağara mıydı?
Çocuk bileğinden tutup beni sürüklemeye başladı.
"Bırak bileğimi." dedim kurtulmaya çalışarak.
Kıza baktığımda bana bakmadan sırıttığını gördüm.
"Ne gülüyorsun?"
Kız bana baktı.
"Sen artık onun malısın." dedi gülerek.
Çocuğa baktığımda bana baktığını fark ettim. Yüz hatları hafif ışıklarda çok belli oluyordu. Bileğimi hızla ondan kurtardım ve yürümeye devam ettim.
"Bö!"
İki kişi önümüze çıkıp bizi korkuttu.
"Allah!" dedi sarışın kız. "Ya ne yapıyorsunuz aşkım? Çok korkuttun beni. Bunun acısını çıkartırım."
