Bilinmeyen Hikayeler Yasıyorum

BİRAZ Düşün

Hepimiz hayatımızın bir kısmında-ya karşılaşmışızdır ya da düşünmüşüzdür-orasını bilemiyorum ''Bir süper gücün olsaydı, ne olmasını isterdin?'' sorusuna denk gelmişizdir. Uçmak, görünmez olmak, ışınlanabilmek, sihir, ateş çıkan eller artık aklınıza ne getirdiniz bilmiyorum aşırı yaratıcı bir beynim yok ama ben hep başka bedenlere girebilmeyi isterdim. Başka insanların hayatlarını yaşayabilmek. Belki sıkılgan biri olduğum için tek bedende iki üç gün durur başkasına geçerdim ama bu önemli değil. Önemli olan geçebilme durumum. Hoşlandığım çocuğun sevgilisinin bedeninde vakit geçirmek isterdim mesela. Sizlere göre bu aşağılık bir şey gibi gelebilir yani ''o aslında sana karşı bir şey hissetmiyor ki, o kıza hissediyor'' gibisinden bir düşünce gayet mantıklı olurdu bu durumda. -cümleyi pek iyi kuramadım, uzun süredir yazmıyorum- Pekala böyle bir düşünce gayet normal ama problem şu ki ben zaten bana bir şey hissetmesini istemiyorum ki. O kimi seviyorsa sevsin yine onu, zaten doğru olan o. Ben kimsenin hayatında yer edinmek istemiyorum zaten. Ne zaman gerçekten birinden hoşlansam ona öyle kötü davranıyorum kendimi öyle bir geri plana atıyorum öyle bir uzaklaşıyorum ki karşıdaki ''eeah yeter be kardeşim ben de insanım'' deyip vazgeçiyor. Uzakta, arka planda olmak başrol olmamak beni rahatlatan tek şey. Eh, iyi karar verebildiğim sayılı şeylerden sanırım.Hani erkeklerin çok ünlü bir lafı vardır, ''ben seni üzerim kızım, mutlu edemem seni'' Bu cümle birnevi beni anlatıyor sanırım. Ben üzerim. Durduk yere, hiçbir şey yokken mutlaka yaparım bir şeyler. Ya bağlanamam ya sıkılırım ya karşıdakinde bir şeyden sinir olurum ya da ona yakınlaşmamın asıl sebebi bir şeyler öğrenmektir ne bileyim. Gayet nefret edilesi bir insanım işte, boşuna beyin çürütmüyoruz.