-DELİSİN-

(7.Bölüm) Hayaller-Hayatlar...

Savaş
Her zaman olduğu gibi Defne yine uyumuştu. Ben, "Seni seviyorum" demesini hayal etmiştim ama işte hayaller-hayatlar. Bazen ona açılmayı düşünüyorum ama onun kabul etmemesinden ve onu tamamen kaybetmekten korkuyorum.

Neyse Defne'nin üstünü örtüp odadan sessizce çıktım. Sonra da Canlar'ı aradım bakalım onlar ne yapmış.

Can-Sel

Selin hanımla uğraşıyorum. Çok içerse böyle olur tabi. Neyse ben Selin'i zaptetmeye çalışırken telefonum çaldı. Savaş arıyordu.

Sav: Abi nerdesiniz??

Can: Selin'i zaptetmeye çalışıyorum abi.

Sav: Kolay gelsin kardeşim :D

Can: Espiriyi Bırakta ne oldu?

Sav: Tmm tmm geliyo musunuz diye sorcaktım.

Can: Selin'i dışarı çıkartabilirsem evet.

Sav: Tamam bekliyorum.

Can: Okey gelmeye çalışıcam.

Sav: Hadi sana kolay gelsin.

Kolaysa başına gelsin dicektimde kapattı. Neyse zar zor Selin'i dışarı çıkarttım. Yine yeniden ve sonsuza dek zorlanarak Selin'i arabaya bindirdim. Eve doğru sürmeye başladım.

Sel: Güneş ne güzel dimi Can.

Can: Saçmaladığının farkında mısın?

Sel: ...

Can: Huhu kime diyorum.

Tahmin edersiniz ki uyumuştu. Neyse biz böyle böyle evin önüne geldik. Selin'i arabadan indirdim ve yatağına kadar taşıdım.

Can: İyi geceler güzellik.

Sel: Ccan.( Kısık sesle)

Tam gideceğim Sırada Selin'in sesiyle arkama döndüm.

Can: Ne dedin bakıyım sen?

Sel: Ccan.

Duyduklarıma inanamıyordum Uyurken benim adımı sayıklıyordu. O anda yüzüme aptalca bir gülümseme yerleşti. Nedense çok mutlu olmuştum.

Nasıl olsa Selin bugün olanları hatırlamaz diyerekten yanağına bir öpücük kondurdum.

Ve odadan çıktım.

Salona gittim ve Savaş'la karşılaştım.

Sav: Noldu ayrı bir mutlusun.

Can: Öyleyim be abi.

Sav: Noldu anlat bakalım kardeşim.

Can: Tamam ama burda olmaz.

Sav: Tamam o zaman sahile gidelim.

Can: Okey hadi gidelim.

Yürüyerek sahile geldik ve kumların üstüne kendimizi bıraktık.

Sav: Hadi oğlum anlat bakalım şu mutluluk nedenini.

Can: Ben galiba aşık oldum.

Sav: Sen ve aşık olmak emin misin?

Can: Bak abi önceden bi playboydum biliyorum ama bu öyle değil. Gerçekten...

Sav: İşte bu sefer inandım.

Can: O kadar güzel Şeyler hissediyorum ki ona karşı?

Sav: Kime karşı? Adı ne bakalım Şanslı kızımızın.

Can: Selin...

Sav: Hangisi?

Can: Senin arkadaşın olan sizin evdeki Selin...

Sav: Oha lan...

Can: Sanırım sende tahmin etmezdin.

Sav: Kesinlikle

Can: ....

Sav: Peki hislerini o biliyo mu?

Can: Sanırım hayır ama bugün uyurken beni sayıkladı.

Sav: Bence bu da sana karşı boş değil demek oluyor.

Can: Kim bilir?

Sav: Açılmayı düşünmüyo musun?

Can: Korkuyorum.

Sav: Benim gibi...

Can: Sende mi aşık oldun kanka...

Sav: Aynen öyle kardeşim.

Can: Seni daha fazla zorlamıyım kafanın Karışık olduğu her halinden belli.

Sav: Aynen öyle. neyse abi kızlar uyanırsa korkmasınlar biz Dönelim.

Can: Okey hadi dönelim.

Eve döndük ve kendimizi uykunun kollarına bıraktık.

-BÖLÜM SONU-

Kısa yazıyorum ama geçiş bölümü olarak Sayın. Her zamanki gibi vote ve YORUMLARINIZI bekliyorum. Bu bölüm bol Can-Sav ikilisinden oluştu. ama birdahaki bölüm 4 karakterinde katıcam. Hikayemi önerebilirsiniz. Sizi seviyorum...